آزمون تردمیل بروس چیست؟

اندازه‌گیری VO₂ max با پروتکل بروس

حداکثر اکسیژن مصرفی (VO₂ max) به معنی حداکثر مقدار اکسیژنی است که یک فرد می‌تواند وارد بدن کرده و از آن طی یک ورزش شدید یا حداکثری استفاده کند. این اندازه‌گیری بر اساس میلی‌لیتر اکسیژن استفاده شده در یک دقیقه به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن (ml/kg/min) تعیین می‌شود.

تست تردمیل بروس یک آزمایش غیرمستقیم حداکثر اکسیژن مصرفی است. به این دلیل غیرمستقیم در نظر گرفته می‌شود؛ چون VO₂ max را با استفاده از فرمول و عملکرد شخص روی تردمیل همان‌طور که حجم تمرینی افزایش می‌یابد در نظر می‌گیرد.

دیگر روش‌های اندازه‌گیری VO₂ max سنگین هستند و نیازمند جمع‌آوری و اندازه‌گیری‌های مستقیم حجم اکسیژن و غلظت اکسیژن در دم و بازدم هوایی هستند که ورزشکاران در حین دویدن استفاده می‌کند. آزمایش مستقیم نیازمند تجهیزات پیچیده و داده‌های با جزئیات پیچیده‌تری از فرمول مبتنی بر زمان روی تردمیل نیاز دارد.

وقتی فرمول پروتکل بروس استفاده می‌شود، T به معنی زمان کل روی تردمیل بوده و به عنوانی کسری از دقیقه اندازه‌گیری می‌شود (یک زمان آزمونی از 10 دقیقه و 15 ثانیه این شکلی نوشته می‌شود (T=10.25) ؛ و این فرمول بر اساس جنسیت تغییر می‌کند.

مدت زمانی که روی تردمیل سپری می‌کنید، نمره آزمون شما است و می‌تواند برای تخمین مقدار VO₂ max به کار گرفته شود. طی آزمون، فشارخون و مقیاس تلاش درک شده (RPE یا مقیاس بورگ) نیز معمولاً جمع‌آوری می‌شود.

مردان: 14.8 – (1.379 * T) + (0.451 * T²) – (0.012 * T³) = VO₂ max

زنان: 4.38 * T – 39 = VO₂ max

احتیاط‌های آزمون تردمیل بروس

چون آزمون تردمیل بروس یک آزمون ورزشی تحمل حداکثری است، نیازمند تأییدیه پزشک و نظارت یک کارشناس است. در افراد تمرین-نکرده یا ورزشکارانی که بیماری زمینه‌ای قلبی دارند، ورزش‌کردن تا حداکثر تلاش می‌تواند منجر به مصدومیت یا حوادث قلبی شود.

در حالی که آزمون را انجام می‌دهید، پزشکان علائم حیاتی را به شکل مستمری زیر نظر می‌گیرند و اگر مشکلی در علائم نشان داده شد، آزمون را متوقف می‌کنند. اگر شما این آزمون را انجام می‌دهید، مطمئن شوید که مجری آزمون شما تخصص بالینی مناسبی دارد و قبل از شما بارها چنین آزمون‌هایی را انجام داده است.

جایگزین‌های پروتکل بروس

پروتکل بروس فقط یک آزمون تردمیل که می‌تواند برای ارزیابی آمادگی قلبی عروقی استفاده شود نیست. دو روش دیگر برای این کار شامل آزمون ورزش تردمیل بالکه و وار (Balke & Ware) و آزمون تردمیل‌ یک-مرحله‌ای ابلینگ (Ebbeling) است.

آزمون ورزش تردمیل بالکه و وار

مانند پروتکل بروس، آزمون ورزش تردمیل بالکه و وارد نیز در مراحل پشت سر هم انجام می‌شود با این حال، این مراحل بازه‌های یک تا سه‌دقیقه‌ای را شامل می‌شوند. تفاوت دیگر این است که سرعت ثابت نگه داشته شده در حالی که شیب فقط تغییر می‌کند.

اگر این آزمون ورزش استفاده شود، هدف همچنین رساندن ضربان قلب به 85% حداکثر ضربان قلب است، این بار با شیب 0% شروع شده و هر سه دقیقه به اندازه 2.5٪ افزایش می‌یابد. دوباره باید خاطرنشان کنیم که، اگر هر گونه علائمی که نیازمند خاتمه‌دادن آزمون بود مشاهده شد، باید آزمون متوقف شود.

آزمون تردمیل یک-مرحله‌ای ابلینگ

آزمون تردمیل تک-مرحله‌ای ابلینگ برای افرادی طراحی شده است که کم-خطر هستند و سالم هستند با این حال هنوز هم از نظر بدنی فعال نیستند. همان‌طور که از اسم آن نیز مشخص است، فقط شامل یک مرحله می‌شود و این مرحله فقط برای 4 دقیقه طول می‌کشد. سرعت ثابت می‌ماند در حالی که شیب 5% بعد از گرم‌کردن افزایش می‌یابد.

سرعت به وسیله نرخ ضربان قلب فرد تخمین زده می‌شود، معمولاً چیزی بین 2 تا 4.5 مایل بر ساعت است (اما این می‌تواند بعد از دقیقه اول در صورت نیاز تنظیم شود). اگر نرخ ضربان قلب بیشتر از 5 ضربه در دقیقه متفاوت بود، آزمون می‌تواند یک دقیقه دیگر برای دریافت امتیاز نهایی ادامه یابد.

تهیه و ترجمه: elmevarzesh.com