بعد از هفت سال انتظار، بالاخره شرکت تیاچکیو نوردیک (THQ Nordic) و گانفایر گیمز (Gunfire Games) تأیید کردند که بازی دارکسایدرز 4 در راه است. در جریان نمایش دیجیتال تیاچکیو نوردیک در آگوست ۲۰۲۵، تیزری از قسمت جدید و شاید آخرین قسمت این مجموعهی اکشن ماجراجویی پانزده ساله نمایش داده شد و طرفداران را هیجانزده کرد. برای مدتی مشخص نبود که آیا این سری اصلا بودجهی ساخت یک قسمت اصلی دیگر را بدست میآورد یا نه، اما حالا که سهگانهی اصلی و یک اسپینآف برای کنسولهای مدرن منتشر شدهاند، به نظر میرسد که زمان مناسبی برای ظهور دارکسایدرز 4 فرا رسیده است.
چهار سوار آخرالزمان در کنار هم
چهار سوار آخرالزمان یعنی جنگ (War)، مرگ (Death)، خشم (Fury) و نزاع (Strife)، بالاخره در دارکسایدرز 4 در کنار هم قرار میگیرند؛ حرکتی که هم کاملا برازندهی این قسمت است و هم یک گام بزرگ رو به جلو برای این مجموعه به حساب میآید. داستان بین جهانی مجموعهی دارکسایدرز هم ممکن است سرانجام پیشرفت بزرگی را تجربه کند، چرا که قسمتهای قبلی در این بخش کمی درجا میزدند. اطلاعات دقیقتری هنوز منتشر نشده، اما همین تایید اتحاد این شخصیتها و پیامدهایش، باعث شده تا این بازی ارزش این همه انتظار را داشته باشد، البته به شرطی که ایدهی اصلی بازی از توان اجرایی آن فراتر نرود.
چرا قابل بازی بودن هر چهار سوار عالی است؟
تا زمانی که اطلاعات بیشتری منتشر شود، سه ویژگی مهم و جذاب دارکسایدرز 4 شامل مبارزات سینمایی، دنیای گسترده و قابل بازی بودن هر چهار سوار است. دو ویژگی اول برای طرفداران این مجموعه آشنا هستند، اما ویژگی سوم یک تحول اساسی به حساب میآید که میتواند به موفقیت یا شکست کامل بازی منجر شود. پس از تجربهی گانفایر گیمز در ساخت بازیهایی مثل Remnant: From the Ashes و Remnant 2، شکی نیست که این استودیو توانایی به تصویر کشیدن هر چهار سوار آخرالزمان در یک بازی را دارد، اما اینکه بتواند به همهی آنها در گیمپلی و داستان به یک اندازه بها دهد، چالشها و مزایای خاص خودش را دارد.
قابلیت انتخاب سوار دلخواه برای بازی کردن، به خودی خود جذاب است، به خصوص حالا که بعد از این همه سال، هر چهار شخصیت به طور کامل معرفی شدهاند. این ویژگی به بازیکنان اجازه میدهد تا تعامل و پویایی بین شخصیتها را چه در نبرد و چه در خارج از آن ببینند و اگر بخش چندنفره هم به بازی اضافه شود، این تاثیر دوچندان خواهد شد. Remnant 2 یکی از بهترین بازیهای کوآپ سولزلایکی بود و گانفایر گیمز دلایل زیادی دارد که تخصص خودش را در دارکسایدرز 4 هم به کار بگیرد. حتی اگر بازی فقط تکنفره باشد، داشتن چهار سبک کاملاً متفاوت برای بازی کردن میتواند ارزش تکرار بالایی به آن بدهد. البته نگرانیهایی هم وجود دارد , ممکن است این آزادی انتخاب باعث شود که بخشهایی از بازی عمق یا انسجام خود را از دست بدهند.
پیامدهای آزادی انتخاب قهرمان در بازی
در حالی که هنوز برای پیشداوری دربارهی فرمت نهایی بازی زود است، اما به نظر میرسد که بازیکنان میتوانند از بین چهار سوار آخرالزمان، شخصیت مورد نظر خودشان را انتخاب کنند. چرخش بین این شخصیتها، اگر اصلاً وجود داشته باشد، احتمالاً فقط در بخش مقدمهی بازی اتفاق خواهد افتاد. این موضوع حس آزادی به بازیکنان میدهد، اما در عوض، توسعهدهندگان باید با محدودیتهای قابلتوجهی دستوپنجه نرم کنند تا همه چیز درست کار کند. حتی اگر ساختار بازی کمی درهم و برهم شود، اینکه اگر هر کدام از چهار سوار، بخش مخصوص به خود را در کمپین داستانی داشته باشند، تنوع خوبی به آن میبخشد.
جهان بزرگ و شخصیتهای متفاوت؛ بازی باید میان آنها تعادل ایجاد کند
یک کمپین داستانی که قرار است فقط یکی از چهار شخصیت کاملا متفاوت خود را پشتیبانی کند، آن هم در دنیایی که به نظر میرسد بزرگ و گسترده باشد، ناچار است پیچیدگی خود را فدا کند. معماها، مسیرهای حرکت و حتی مبارزات باید به گونهای طراحی شوند که هر کدام از سوارها بتوانند در آن جای بگیرند و این میتواند تأثیری که دارکسایدرز 4 سالها برای ساختنش تلاش کرده را از بین ببرد. طراحی کوآپ در Remnant 2 که توسط گانفایر گیمز انجام شده، شاید راهحل این مشکل باشد، اما فعلاً مشخص نیست که آیا در این بازی هم پیادهسازی خواهد شد یا نه. در هر صورت دارکسایدرز 4 همه چیز را روی ایدهی اصلی متمرکز کرده و فقط باید امیدوار بود که نتیجهاش ارزش این تغییر را داشته باشد.
منبع: Gamerant

source