نگاهی نزدیک به پراگماتا؛ بازی علمی‌تخیلی جدید کپ‌کام با چاشنی گاد آو وار!

پراگماتا (Pragmata)، اثر جدید کپ‌کام (Capcom)، یک بازی تیراندازی سوم‌شخص در سبک علمی‌تخیلی است که در آن نقش یک فضانورد مسلح به نام هیو ویلیامز (Hugh Williams) را ایفا می‌کنید که به کمک یک اندروید به نام دیانا (Diana)، در یک پایگاه ماه که توسط هوش مصنوعی اداره می‌شود، به کاوش می‌پردازد. دیانا شبیه یک گابلین چشم‌آبی مرموز روی پشت شما سوار می‌شود، در حالی‌ که انبوه موهای بلوندش با حرکت‌های هیو و موتورهای لباس فضایی‌اش در هوا می‌لرزد. از طرفی طراحی محیط آن با رنگ‌های روشن بسیار دلنشین است و دشمنان رباتی‌اش ما را به یاد بازی Binary Domain می‌اندازد.

اشاراتی که بازی به ساختاری دوشخصیتی مشابه‌ی خدای جنگ (God Of War) دارد، به وضوح نشان‌دهنده‌ی روند توسعه‌ی طولانی آن است. این بازی در سال ۲۰۲۰ معرفی شد، زمانی که بازی‌های «پدر و فرزندی» بسیار محبوب بودند، اما در سال ۲۰۲۳ اعلام شد که تا زمان نامشخصی به تعویق افتاده است. با این حال، نسخه‌ای که امسال در مراسم سامر گیم فست 2025 در دسترس برخی قرار گرفت، ظاهرا نشان داده که این وقفه‌ی طولانی تأثیر منفی زیادی بر کیفیت بازی نگذاشته است.

در اسطوره‌شناسی یونان، دیانا الهه‌ی ماه و شکار بود. دیانای پراگماتا تیرانداز خوبی نیست، اما استعداد خاصی در جنگ الکترونیکی دارد. با این‌ که بخش‌هایی از بازی همچنان رازآلود باقی مانده‌اند، اما نحوه‌ی عملکرد مبارزات در بازی چندان مبهم نیست. ممکن است تصور کنید Pragmata شبیه رزیدنت ایول با ربات‌ها و در فضاست، اما قضیه خیلی پیچیده‌تر از این حرف‌هاست. در حالی که مکانیزم اصلی گیم‌پلی همچنان بر تیراندازی سوم‌شخص تکیه دارد، عنصر پازلی نیز وجود دارد که بالاتر به آن اشاره شد. برای حمله‌ی اصلی، شخصیت هیو به یک تپانچه‌ی آینده‌نگرانه‌ی شش‌تیر مجهز است که به مرور زمان خود به خود خشاب‌گذاری می‌شود. می‌توانید با این اسلحه به دشمنان رباتی بازی شلیک کنید، اما این گلوله‌ها آسیب خیلی کمی وارد می‌کنند. تنها وقتی که دایانا وارد نبرد می‌شود و از توانایی هک خود استفاده می‌کند، دشمنان واقعاً آسیب‌پذیر می‌شوند.

در واقع می‌توانید به سمت یک دشمن نشانه‌گیری کنید و با نگه داشتن یک دکمه، مینی‌گیم هک کردن را آغاز کنید. در این مینی‌گیم، با استفاده از دکمه‌های دسته باید یک نشانگر را روی شبکه‌ای از نمادها حرکت دهید. به نظر می‌رسد که هک کردن برای بقا ضروری است. ربات‌های ایستگاه دارای میدان‌های نیرویی هستند که قبل از شلیک هیو باید غیرفعال شوند و همچنین قفل درها و کنترل آسانسورها نیز باید از راه دور مدیریت شوند. خوشبختانه، گفته شده که هک کردن در بازی لذت‌بخش و روان است و به‌ خوبی با کنترل‌های تیراندازی ترکیب شده است. در طول پیشروی، نمادهای خاصی به شبکه‌ی هک اضافه می‌شود که اثرات مثبت یا منفی دارند و این سیستم را به ابزاری تاکتیکی و انعطاف‌پذیر تبدیل می‌کنند. به طور کلی  ایده این است که بازیکن در حین حرکت و جاخالی دادن از حملات دشمن با آنالوگ چپ، همزمان باید این پازل را حل کند تا دشمن را در معرض آسیب‌پذیری قرار دهد و هرچه بیشتر این کار را انجام دهید، راحت‌تر می‌شود. خوشبختانه اگر خط دیدتان نسبت به دشمن قطع و بعد دوباره برقرار شود، پیشرفتتان در هک از بین نمی‌رود.

هنوز مشخص نیست چرا ربات‌ها قصد حمله به شما را دارند، اما واضح است که هوش مصنوعی اداره‌کننده‌ی پایگاه کمی از کنترل خارج شده است. در نسخه‌ی دمو، با اتاق‌هایی نیمه‌ ساخته‌شده از وسایل قدیمی زمین و استالاگمیت‌های مکعبی روبه‌رو می‌شوید که حاصل چاپ سه‌بعدی معیوبی هستند. هدف اصلی هیو و دیانا فرار از این مکان است، اما در طول مسیر، رازی نیز برای کشف وجود دارد و دیانا بدون شک نقش کلیدی در آن ایفا می‌کند. با توجه به جزئیات منتشر شده، انتظار می‌رود که با یک روایت آشنا درباره‌ی ربات‌هایی که در مسیر انسان شدن قرار می‌گیرند مواجه شویم؛ یک افسانه از دوران Ghost In The Shell، زمانی که هوش مصنوعی هنوز یک فانتزی عجیب و غریب به شمار می‌رفت، نه بخشی از هر رابط کاربری پلتفرم‌های مختلف!

البته از این بازی نباید انتظار فلسفه‌بافی عمیق یا صحنه‌های احساسی از رابطه‌ی پدر و فرزندی داشته باشید. پراگماتا رویکردی کاملاً ملموس به ماجرای کمک به یا مقابله با ماشین‌های هوشمند دارد و به شدت به ریتم معماهای درها و نبردهای محدود و کوچک وابسته است. به گفته‌ی کپ‌کام، بازی ابتدا توسط تیمی جوان‌تر ساخته شده است و اینگونه احساس می‌شود که در ابتدا با یک بازی بسیار عجیب‌تر طرف بودیم که جنبه‌های غیرمعمولش در نهایت توسط مدیران کنار گذاشته شده‌اند.

بازی ظاهرا نوعی حس بی‌حالی و بی‌روحی خاص دارد که بیشتر از همه در طراحی ایستگاه فضایی نمود پیدا می‌کند؛ جایی که چالش‌ها کمی بیش از حد کسل‌کننده چیده شده‌اند. به همین دلیل بعید است که این بازی بتواند با آثاری مثل Prey محصول سال ۲۰۱۷ در ژانر داستان‌های مرتبط با پایگاه‌های فضایی رقابت کند، اما برخی ویژگی‌های مهم از جمله محیطی جذاب، اسلحه‌های جالب با چاشنی‌های هک و انیمیشن‌های سوم‌شخص خاصی که همیشه از کپ‌کام انتظار داریم، را در خود جای داده است.

این بازی برای عرضه در سال ۲۰۲۶ روی پلی‌استیشن ۵، ایکس‌باکس سری ایکس/اس و رایانه‌های شخصی برنامه‌ریزی شده است.

منبع:  Rock Paper Shotgun