بهترین سریال‌های کمدی ترسناک؛ از «ونزدی» تا «آنچه در سایه‌ها انجام می‌دهیم»

اکثریت ما به دیدن فیلم‌ها و سریال‌هایی که چندین ژانر را با یکدیگر ترکیب می‌کنند عادت داریم؛ مثل اکشن و کمدی، تریلر و جاسوسی یا عاشقانه و کمدی. ترکیب کمدی و ترسناک اما نتیجه‌ی منحصربه‌فردی می‌سازد که فیلم‌ها و سریال‌ها در این ژانر، کنج خاصی از سینما و تلویزیون را دربرمی‌گیرند. فرقی ندارد که داستانشان در خانه‌های متروکه‌ی روح‌زده بگذرد، یا تصاویر خشن و عجیب را با جوک‌های سطحی ترکیب کنند، در نهایت در این عناوین، خنده و دلهره در کنار هم می‌نشینند. بهترین سریال‌های کمدی ترسناک به جای آنکه طنز خود را تنها بر مسخره کردن کلیشه‌های ژانر دلهره‌آور قرار دهند، آن‌ها را با آغوش باز می‌پذیرند و سناریوهای ترسناک را به روایت‌های سرگرم‌کننده پر از شخصیت‌های عجیب و غریب و موقعیت‌های حتی عجیب‌تر تبدیل می‌کنند که می‌توانند حسابی شما را به خنده وادارند.

با اینکه آثار مختلف در ژانر کمدی ترسناک در مقایسه با سایر ژانرها کم‌پیداترند، اما سریال‌های تلویزیونی در این دسته سابقه‌ی طولانی دارند و برخی از بهترین نمونه‌های ژانر به سال‌های دوری بازمی‌گردند. از سریال «خانواده آدامز» گرفته تا مجموعه‌های خانوادگی مثل «اسکوبی دو» یا سریال‌های خون‌آشامی مثل «آنچه در سایه‌ها انجام می‌دهیم»، نسبت کمدی و ترسناک در هر یک از این برنامه‌ها تفاوت دارد، اما هرکدام دیدگاه تازه‌ای به ژانر را به تصویر می‌کشد که دیدنشان را برای هر بیننده‌ای جذاب می‌کند.

۱۰. شاینینگ ویل (Shining Vale)

• سال پخش: ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳
• سازنده‌ی سریال: جف استراف، شارون هورگن
• بازیگران: کورتنی کاکس، گرگ کینر، گاس بیرنی، میرا سوروینو
• امتیاز کاربران IMDb به سریال: ۷ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به سریال: ۷۱ از ۱۰۰
• تعداد قسمت‌ها: ۱۶

اگر عنوان سریال شما را یاد فیلم ترسناک کلاسیک استنلی کوبریک انداخته، بی‌راه نیست. «شاینینگ ویل» سریال کمدی ترسناکی است که از آثار کلاسیک متعددی الهام می‌گیرد و یکی از آن‌ها «درخشش» (The Shining) است؛ علاوه بر آن، ارجاعات زیادی به «جن‌گیر» (The Exorcist)، «بچه رزمری» (Rosemary’s Baby) هم در سریال وجود دارد. در «شاینینگ ویل» اما مرکزیت داستان با دغدغه‌ها و چالش‌های زنانه است. نقش اصلی، پت (کورتنی کاکس) در هرج و مرج روانی و ماورای طبیعی گرفتار شده که پارانویایی را منعکس می‌کند که تا همین چندوقت پیش بر آن برچسب دیوانگی می‌زدند. این سریال به طرز ناراحت‌کننده و هوشمندانه‌ای نقش‌های زنان در ژانر وحشت را با مضامین سلامت روان و آسیب‌های سرکوب شده بازسازی می‌کند.

سریال «شاینینگ ویل» به سبک کلیشه‌های ترسناک، داستان خود را با شهرهای دورافتاده و خانه‌های روح‌زده آغاز می‌کند. پس از خیانت پت، او و همسرش تری (گرگ کینر) از بروکلین به کنتیکت نقل مکان می‌کنند تا ازدواج خود و خانواده‌اشان را نجات دهند؛ به ویژه با فرزندان نوجوان گینور (گاس برنی) و جیک (دیلن گیج) که در برهه‌ی مهمی از زندگی‌اشان هستند. همزمان، پت که ۱۷ سال از شروع نویسندگی‌اش می‌گذرد، حالا در نوشتن رمان بعدی خود گیر کرده است. پت می‌خواهد از فرصت استفاده و در خانه‌ی جدیدشان در شهر دورافتاده‌ی شاینینگ ویل راه‌حلی برای مواجهه با این مشکلات بیابد. او به‌سرعت اما کسی را می‌بیند که معتقد است روح یکی از ساکنان سابق خانه است، یک زن خانه‌دار ناامید به نام رزمری (میرا سوروینو). با اینکه بقیه‌ی اعضای خانواده نمی‌توانند رزمری را ببینند، همچنان فعالیت‌های غیرقابل توضیحی در خانه جریان دارد که نمی‌توان نسبت به آن‌ها بی‌تفاوت بود؛ مثل اینکه چراغ‌ها ناگهان خاموش و روشن می‌شوند یا درها باز و بسته. پت و رزمری به مرور به هم نزدیک و نزدیک‌تر می‌شوند و رزمری به او می‌گوید که می‌خواهد شور و آزادی را که هیچوقت در عمرش تجربه نکرده، از طریق پت تجربه کند.

۹.  ملکه‌های جیغ (Scream Queens)

• سال پخش: ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶
• سازنده‌ی سریال: رایان مورفی، برد فالچوک، این برنن
• بازیگران: اما رابرتس، لی میشل، اسکایلر ساموئلز، گلن پاول، جیمی لی کرتیس
• امتیاز کاربران IMDb به سریال: ۷.۱ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به سریال: ۷۷ از ۱۰۰
• تعداد قسمت‌ها: ۲۳

«ملکه‌های جیغ» مثل «گلی» (Glee) یا «داستان ترسناک امریکایی» (American Horror Story) ساخته‌ی رایان مورفی و برد فالچوک ترکیبی از ژانرهای بسیاری است؛ از ترسناک و اسلشر بگیر، تا کمدی سیاه و طنز اجتماعی. خود مورفی سریال محصول ۲۰۱۵ را ترکیب فیلم «هالووین» (Halloween) و «هدرز» (Heathers) توصیف کرده است؛ حتی اگر بگوییم «ملکه‌های جیغ» به «جمعه سیزدهم» (Friday the 13th) و «قانوناً بلوند» (Legally Blonde) می‌ماند بی‌راه نگفته‌ایم. رابرتس نقش شانل اوبرلین، رئیس یک گروه دخترانه‌ی بدجنس را بازی می‌کند که در یک کالج با مدیریت ملکه‌ی جیغ سابق، جیمی لی کرتیس، اداره می‌شود. داستان به سرعت با پیدا شدن اجساد مختلف بالا می‌گیرد و به نظر می‌رسد پشت همه‌ی آن‌ها، یک فرد مرموز در لباس شیطان قرمزی است که دندان به قتل دختران تیز کرده است.

با ارجاعات به فیلم‌های ترسناک مثل «کری» (Carrie) و «هالووین» و رویارویی‌های بامزه‌ی قاتل و دختران، «ملکه‌های جیغ» یک سریال کمدی ترسناک خوب از آب درآمده که به ویژه در بازسازی کلیشه‌های ژانر اسلشر می‌درخشد؛ مخصوصا یک صحنه‌ی جذاب با حضور قاتل و آریانا گرانده هم در آن وجود دارد که از یادتان نخواهد رفت! با اینکه گروه بازیگران برجسته‌ای مثل اما رابرتس، جیمی لی کرتیس و بیلی لورد در «ملکه‌های جیغ» ایفای نقش کرده‌اند، آن چیزی که امروزه بیش از همه بینندگان را به سمت سریال می‌کشاند، حضور گلن پاول، ستاره‌ی «تاپ گان: ماوریک» (Top Gun: Maverick) و «هیتمن» (Hit Man) که این روزها حسابی گل کرده و حتی خودش پیش‌تر گفته بود، اجرا در نقش شخصیت چاد در «ملکه‌های جیغ» یکی از بامزه‌ترین تجربه‌های حرفه‌ای او بوده است.

۸. من زامبی هستم (iZombie)

• سال پخش: ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹
• سازنده‌ی سریال: راب توماس، دایان روگیرو ورایت
• بازیگران: روز مک‌ایور، ملکوم گودوین، راهول کولی، رابرت باکلی
• امتیاز کاربران IMDb به سریال: ۷.۸ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به سریال: ۹۲ از ۱۰۰
• تعداد قسمت‌ها: ۷۱

داستان «من زامبی هستم» یا «آی‌زامبی» مثل ایده‌ای می‌ماند که روزی محض خنده در استودیو مطرح می‌شود؛ اما به ساختش چراغ سبز نشان می‌دهند و به طرز معجزه‌آسایی چیز خوبی از آب درمی‌آید. «من زامبی هستم» براساس کمیک DC به همین نام، ماجرای دختری به نام لیو مور (رز مک‌ایور) را دنبال می‌کند که پس از گذراندن یک شب فاجعه‌بار، با پوست رنگ‌پریده و موهای روشن بیدار می‌شود و احساس می‌کند دلش می‌خواهد مغز آدم بخورد! او نامزدش را رها کرده و و شغلی در سردخانه با دکتر راوی چاکرابارتی (راهول کولی) پیدا می‌کند. بالاخره وقتی آدم تبدیل به زامبی می‌شود، چه کار دیگری از دستش برمی‌آید؟ از نظر نویسندگان «من زامبی هستم»، حل پرونده‌های قتل!

لیو به جای آنکه پس از تبدیل شدن به زامبی زانوی غم بغل کند، به دنبال راهی برای کمک به پلیس می‌گردد. او با خوردن مغز قربانیان، به خاطرات و شخصیت آن‌ها دسترسی پیدا می‌کند و این توانایی منحصربه‌فرد لیو، کمک بزرگی به نیروی پلیس برای حل جرایم و پرونده‌های مختلف است. با قدرت تازه‌ای که لیو به دست آورده، او با کارآگاه کلایو بابینو (ملکوم گودوین) همراه می‌شود و همزمان باید ماهیت زامبی خود را از دوستانش مخفی نگه دارد.

«من زامبی هستم» یک چرخش کاملا تازه روی ژانر درام جنایی است که با نقش اصلی زامبی خود، با عناصر ترسناک و کمدی ترکیب می‌شود. یکی از بهترین بخش‌های این سریال بامزه، اجرای رز مک‌ایور است که شخصیت او شباهت زیادی به قهرمان «ورونیکا مارس» دارد، قهرمان باهوش اما دمدمی‌مزاجی که راب توماس، سازنده‌ی «آی‌زامبی»، روی آن هم کار کرده بود. به جز نقش اصلی، نویسندگی «من زامبی هستم» هم به فرانکنشتاینی از استعاره‌های فراطبیعی، ساختار پرونده‌های هفتگی، سریال‌های زامبی‌محور و طنز اجتماعی می‌ماند که زمینه‌ی لازم برای احمقانه‌ترین و بامزه‌ترین پیچش‌های ممکن را فراهم می‌کند.

۷. ماجراهای بیلی و مندی (The Grim Adventures of Billy & Mandy)

• سال پخش: ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۷
• سازنده‌ی سریال: مکسول اتومز
• بازیگران: گری دلیسل، ریچارد استوین هورویتز، گرگ ایگلز، ونسا مارشال
• امتیاز کاربران IMDb به سریال: ۷.۶ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به سریال: ۸۶ از ۱۰۰
• تعداد قسمت‌ها: ۸۴

کارتون‌های زیادی نیستند که به اندازه‌ی «ماجراهای بیلی و مندی» شخصیت‌های فراموش‌نشدنی به دنیای «کارتون نتورک» (Cartoon Network) آورده باشند. «ماجراهای بیلی و مندی» اول به عنوان بخشی از «گریم و ایول» (Grim & Evil) آغاز شد و با محبوبیتی که پیدا کرد، اسپین‌آف مستقلی در پی داشت. قهرمان‌های داستان شامل بیلی خوشحال و ابله (ریچارد هوروویتز)، مندی سرد و منطقی (گری دلیسل) و گریم ریپر (گرگ ایگلز) به عنوان مظهر مرگ هستند. پس از آنکه بچه‌ها گریم ریپر را در بازی برزخی شکست می‌دهند او را مجبور می‌کنند در خدمتشان باشد. گریم از داس جادویی و قدرت‌های ماوراء طبیعی خود استفاده و بچه‌ها را در ماجراهای عجیب و غریب‌اشان همراهی می‌کند که اغلب شامل برخورد با هیولاها، ارواح و موجودات دیگری از قلمروهای ماورایی می‌شود.

داستان‌ها و شخصیت‌های هر اپیزود «ماجراهای بیلی و مندی» پر شده از سناریوهای بامزه با طعم ترسناک. اگر امروزه دوباره سراغ این کارتون بروید، می‌بینید که بعضی از ایده‌های واقعا وحشتناک را در قالبی فوق‌العاده شاد به تصویر می‌کشد که برای مخاطب کودک آزاردهنده نیست. سه قهرمان داستان در شهر خود اندزویل و فراتر از آن با موقعیت‌های پرهرج و مرجی مواجه می‌شوند و در طول این ماجراجویی‌ها، گریم ریپر هم جنبه‌ی مهربان خود را نشان می‌دهد و محبت خاصی نسبت به بچه‌ها پیدا می‌کند. «ماجراهای بیلی و مندی» با کمدی پوچ، تاریک و بی‌نظیر خود و ترکیبش با ترس فراطبیعی و ارجاعاتی که به عناوین ترسناک کلاسیک و علمی-تخیلی دارد، مخاطب کوچک و بزرگ نمی‌شناسد. اما اگر از کسانی هستید که کودکی خود را با برنامه‌های کارتون نتورک گذرانده‌اید، بازگشت به یکی از بهترین سریال‌های کمدی ترسناک این شبکه تجربه‌ی سرگرم‌کننده‌ای برایتان خواهد ساخت که در دنیای کمدی‌های سیاه، شبیه به آن جای دیگری پیدا نمی‌شود.

۶. اسکوبی دو! کجایی؟ (Scooby-Doo, Where Are You)

• سال پخش: ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۸
• سازنده‌ی سریال: جو روبی، کن اسپیرز
• بازیگران: دان مسیک، کیسی کسم، فرانک وکر، استفانیانا کریستوفرسن
• امتیاز کاربران IMDb به سریال: ۷.۹ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به سریال: ۹۰ از ۱۰۰
• تعداد قسمت‌ها: ۴۱

بااینکه قریب به ۵۵ سال از پخش «اسکوبی‌دو! کجایی؟» می‌گذرد، ولی اولین کارتون اسکوبی‌دو جادویی دارد که تمام اقتباس‌ها و بازسازی‌های مختلف که پس از آن آمد، قادر به بازسازی‌اش نیست. «اسکوبی‌دو! کجایی؟» مدام با کلیشه‌های ژانرهای ترسناک بازی می‌کند و با اینکه اغلب اوقات طنز احمقانه‌ای دارد، اما هیچوقت به معنی دقیق کلمه یک کارتون کودکانه نیست. البته شرورهای کارتون «اسکوبی‌دو» همیشه یا خودخواهند، یا حریص یا در کل آدم خوبی نیستند که با معیارهای برنامه‌های خانواده‌پسند آن سال‌های تلویزیون جور درمی‌آید. اما جوری که این شرورهای شبح‌وار در لباس‌های مضحک خود، سعی در ترساندن اعضای گروه دارند، بیشتر به واقعیت‌های دهه‌ی هفتاد میلادی و آشفتگی‌های سیاسی دهه‌ی قبل گره می‌خورد.

کارتون اصلی اسکوبی‌دو چهار نوجوان را دنبال می‌کند، فرد (فرانک ولکر)، دفنی (استفانیانا کریستوفرسون در فصل 1، هدر نورث در فصل‌های 2-3)، ولما (نیکول جافی در فصل 1-2، پت استیونز در فصل 3) و شگی (کیسی کسم) و بالاخره اسکوبی‌دو (دان مسیک) که با ون Mystery Machine سفر کرده و اسرار وحشتناکی را حل می‌کنند. این گروه مدام از موقعیت‌های ترسناکی سردرمی‌آورند که ماجراهایشان با ارواح، هیولاها و افسانه‌های وحشتناک فولکور پیوند می‌خورند. با همکاری هم، کارآگاه‌بازی بچه‌ها به حل پرونده‌ها می‌انجامد.

با اینکه «اسکوبی‌دو! کجایی؟» از اغلب کلیشه‌های ژانر کمدی ترسناک دور می‌شود، اما همچنان قالب اپیزودیک و قابل‌پیش‌بینی سریال، یکی از بهترین ویژگی‌های آن است. دیدن چهار نوجوان معمولی که بدون نیاز به قدرت‌های ماورایی می‌توانند سریع‌تر از پلیس معماها را حل کنند، همیشه لذت‌بخش است. اتفاقا همین موضوع هم ارتباط گرفتن با شخصیت‌های «اسکوبی‌دو» را راحت‌تر کرده و از آن‌ها کاراکترهای کلاسیکی ساخته که همچنان نقش پررنگی در فرهنگ عامه‌ی امریکا دارند. آخرسر هم بالاخره کیست که از یک سگ سخنگو بدش بیاید؟

۵. ونزدی (Wednesday)

• سال پخش: ۲۰۲۲ تاکنون
• سازنده‌ی سریال: آلفرد گاف، مایلز میلار
• بازیگران: جنا اورتگا، گوئندولین کریستی، ریکی لیندهوم، کریستینا ریچی
• امتیاز کاربران IMDb به سریال: ۸ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به سریال: ۷۳ از ۱۰۰
• تعداد قسمت‌ها: ۸

فرنچایز «خانواده آدامز» (The Addams Family) از اولین باری که کاریکاتوریست امریکایی، چارلز آدامز، آن‌ها را به دنیا معرفی کرد تا سریال ۲۰۲۲ آن در نتفلیکس، اقتباس‌های زیادی را به خود دیده است؛ از اولین مجموعه‌ی تلویزیونی در سال ۱۹۶۴ بگیر، تا فیلم سینمایی دهه‌نودی آن و دنباله‌هایی که به اندازه‌ی فیلم اول موفق نبودند. سال‌ها بعد در ۲۰۱۹ میلادی خانواده آدامز در قالب انیمیشنی به سینما بازگشتند که با فروش فوق‌العاده‌اش، یک دنباله‌ی انیمیشنی دیگر را در سال ۲۰۲۱ رقم زد. اما تمام این موفقیت‌ها هم نمی‌توانست طرفداران «خانواده آدامز» را برای سریال «ونزدی» نتفلیکس آماده کند که همانطور که از نامش برمی‌آید، روی شخصیت ونزدی آدامز (جنا اورتگا)، یعنی دختر خانواده متمرکز می‌شود. او در دبیرستان نورمور آکادمی تحصیل می‌کند و می‌خواهد بر قدرت‌های ذهنی نوظهورش مسلط شود؛ در این میان، قتل‌هایی که شهر اطراف را تحت تأثیر قرار داده و یک معمای قدیمی که به والدینش ارتباط دارد، کار ونزدی را پیچیده‌تر می‌کنند.

سریال «ونزدی» یکی از آن غافلگیری‌های شبکه‌های پخش آنلاین است که هرچندسال یکبار پدیدار می‌شوند. دلایل زیادی هم برایش وجود دارد. جدای از نام دنی الفمن آهنگساز و تیم برتون که به‌عنوان تهیه‌کننده با سریال «ونزدی» گره خورده است، جنا اورتگا یکی از بهترین بازیگران جوان حال حاضر هالیوود در نقش قهرمان «ونزدی» ایفای نقش می‌کند و تا دیر نشده باید چند فصل دیگر با حضور او بسازند. قرار دادن شخصیت ونزدی با اجرای اورتگا در مرکزیت داستان سریالی مجزا، یکی از بهترین تصمیماتی بوده که نتفلیکس در سال‌های اخیر گرفته است.

«ونزدی» بهترین وسیله برای ترکیب ژانر ترسناک و کمدی است؛ اما سریال به همین اکتفا نمی‌کند؛ بلکه یک داستان نوجوانانه و دوران بلوغ را با ماجراهای جنایی و پررمز و راز کنار هم قرار داده است. حتی بهتر از آن، «ونزدی» کاراکترها و عناصر آشنای «خانواده آدامز» را به یک دنیای تازه با جزئیات بیشتر آورده که نه‌تنها داستان اصلی را خراب نکرده، بلکه طرفداران قدیمی «خانواده آدامز» را هم راضی می‌کند. بنابراین، نگران بچگانه یا تکراری بودن داستان «ونزدی» نباشید و اگر تاکنون فرصت نکرده‌اید آن را ببینید، اکنون وقت خوبی است؛ به‌ویژه که فصل دوم آن هم در راه است.

۴. رژیم غذایی سانتا کلاریتا (Santa Clarita Diet)

• سال پخش: ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹
• سازنده‌ی سریال: ویکتور فرسکو
• بازیگران: تیموتی اولفینت، درو بریمور، لیو هیوسن، مری الیزابت الیس
• امتیاز کاربران IMDb به سریال: ۷.۸ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به سریال: ۸۹ از ۱۰۰
• تعداد قسمت‌ها: ۳۰

«رژیم غذایی سانتا کلاریتا» مثل سیتکام‌های خانوادگی آشناست، با همان لحن طنز ساده و پوچ‌گرایانه، با این تفاوت که با زامبی‌ها دست و پنجه نرم می‌کند! ویکتور فرسکو سازنده‌ی «رژیم غذایی سانتا کلاریتا»، نویسنده و شورانر کهنه‌کار سریال‌های خوش‌ساختی است که اغلب زودتر از آنچه باید از تلویزیون می‌روند. «رژیم غذایی سانتا کلاریتا» در واقع یکی از پروژه‌های طولانی‌تر فرسکو است که پیش از لغو شدن در سال 2019، سه فصل از آن در نتفلیکس پخش شد. در این سریال، درو بری‌مور و تیموتی اولیفنت در نقش زوج موفق، شیلا و جوئل بازی می‌کنند، که دختری به نام ابی (لیو هیوسن) دارند. اما مسیر زندگی آن‌ها به سرعت به مسیری وحشتناک می‌رود: شیلا تبدیل به زامبی می‌شود! پس از مرگ شیلا، او که حالا انرژی عجیبی پیدا کرده، متوجه می‌شود که هوس سیری‌ناپذیری برای گوشت انسان دارد. جوئل هم به کمک همسرش می‌آید و هردو تلاش می‌کنند دخترشان از قضیه بویی نبرد.

نویسندگان «رژیم غذایی سانتا کلاریتا» بهترین ویژگی‌های کمدی‌های خانوادگی را با خشونت بهترین فیلم‌های زامبی‌محور کنار هم گذاشته‌اند و یکی از بهترین سریال‌های ترسناک کمدی ده سال اخیر را ساخته‌اند. اما شاید بهتر از نویسندگی سریال، بازیگران آن باشد؛ به ویژه دوتایی اولیفنت و بریمور که کسی پیش‌بینی نمی‌کرد زوج کمدی آن‌ها به این اندازه جواب بدهد. جز اینکه عاشقانه‌ی شیلا و جوئل، به سریال یک جو درام و عاطفی بخشیده، بهترین جوک‌های «رژیم غذایی سانتا کلاریتا» از دوتایی آن‌ها ناشی می‌شود. اجرای اولیفنت و بریمور در کنار هیوسنی که مدام به والدینش طعنه می‌زند، خوراک یک کمدی ترسناک و خون‌آلود را ساخته که غافلگیری‌های خنده‌دار زیادی برایتان به همراه دارد.

۳. اش در برابر شیطان مرده (Ash vs Evil Dead)

• سال پخش: ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۸
• سازنده‌ی سریال: سم ریمی، ایوان ریمی، تام اسپتزیالی
• بازیگران: بروس کمبل، ری سانتیاگو، تد ریمی، دانا دلورنزو
• امتیاز کاربران IMDb به سریال: ۸.۴ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به سریال: ۹۹ از ۱۰۰
• تعداد قسمت‌ها: ۳۰

فرنچایز «مرده شریر» یکی از فرنچایزهای فیلم ترسناک پرطرفدار است که با ترکیب محشری از خشونت، ترس و کمدی،‌ دیوانگی خاصی می‌طلبد؛ دیوانگی که سم ریمی و بروس کمبل خودشان دوباره آن را در «اش در برابر شیطان مرده» بازسازی کرده‌اند. این سریال کمدی ترسناک درست مثل دنباله‌ی مستقیمی از فیلم‌های سابق فرنچایز می‌ماند، به طوری که می‌توانستند نامش را «مرده شریر ۳» یا «ارتش تاریکی ۲» بگذارند و کسی هم اعتراضی نداشت.

نقطه‌ی قوت «اش در برابر شیطان مرده» این است که نه‌تنها روح فرنچایز را حفظ کرده، بلکه جهان آن را هم گسترش می‌دهد. ترس و کمدی سریال هم مطابق گذشته یک بالانس عالی برای کاراکتر اش ساخته تا حسابی خودنمایی کند. نه‌تنها صحنه‌های وحشتناک سریع و خشنی در «اش در برابر شیطان مرده» وجود دارد، که کمدی ناب آن هم همپای فیلم‌های سابق است. اش هم هرازچندگاهی از آن جملات مخصوص خودش می‌گوید که طرفداران هنوز که هنوز است نقل قول می‌کنند. داستان سریال سی سال پس از نبرد اش ویلیامز (بروس کمبل) در برابر مردگان شیطانی اتفاق می‌افتد و اش حالا زندگی بی‌خاصیتی دارد. اما وقتی دوباره سروکله‌ی هیولاها پیدا می‌شود، او هم باید اره‌برقی‌اش را وصل کند و در نقش شکارچی شیطان و قهرمان بشریت خودی نشان دهد.

با اینکه بروس کمبل پیر شده، اما به محض اینکه او اره‌برقی‌اش را برمی‌دارد، دوباره نوستالژی روزهای «ارتش تاریکی» را زنده می‌کند و بدون او، «اش در برابر شیطان مرده» به یک سریال تلویزیونی زامبی‌محور دیگر تبدیل می‌شد که همه به سرعت فراموشش می‌کردند. در کنار اش کمبل، پابلو (ری سانتیاگو) و کلی (دانا دلورنزو) او راه همراهی می‌کنند که به‌تنهایی هم بامزه هستند؛ اما سه‌تایی آن‌هاست که سریال را جلو می‌برد. البته «اش در برابر شیطان مرده» سریالی نیست که اغلب بینندگان مجموعه‌های کمدی یا ترسناک مشتاق دیدنش باشند، اما اگر از طرفداران سابق فرنچایز هستید، نمی‌توانید آن را از دست بدهید؛ چون این سریال بااختلاف از بازراه‌اندازی‌های اخیر «شریر مرده» هم دیدنی‌تر است.

۲. آنچه در سایه‌ها انجام می‌دهیم (What We Do in the Shadows)

• سال پخش: ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۴
• سازنده‌ی سریال: جمین کلمنت
• بازیگران: کیوان نواک، مت بری، ناتاشا دمتریو، هاروی گی‌ین
• امتیاز کاربران IMDb به سریال: ۸.۶ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به سریال: ۹۶ از ۱۰۰
• تعداد قسمت‌ها: ۶۱

فیلم‌ها و سریال‌های خون‌آشامی چندوقتی است دوباره در سینما و تلویزیون گل کرده‌اند. اما یکی از بهترین آن‌ها که دقیقا در ژانر کمدی و ترسناک مانور می‌دهد، سریال تایکا وایتیتی است به نام «آنچه در سایه‌ها انجام می‌دهیم». آخرین فصل این مجموعه همین سال میلادی گذشته از FX پخش شد و به شش فصل سریال تحسین‌برانگیز خون‌آشامی پایان داد. این مجموعه براساس فیلم نیوزیلندی تایکا وایتیتی با همین نام ساخته شده که سال ۲۰۱۴ میلادی آمد. سریال به سبک چیزی مثل «آفیس» (The Office)، در قالبی مستندنما گروهی از خون‌آشام‌ها را دنبال می‌کند که با یکدیگر هم‌اتاقی هستند. گروه شامل ناندور (کیوان نواک)، زوج متأهل لازلو (مت بری) و نادیا (ناتاشا دمتریو) و کالین رابینسن (مارک پروکش) است که از انرژی مردم تغذیه می‌کند. گیرمو (هاروی گی‌ین)، پیشکار خون‌آشام‌دوست انسانی ناندور هم در این خانه حضور دارد. خون‌آشام‌ها به عنوان موجودات فراطبیعی باید جایگاه خود را در دنیای انسانی بیابند و همزمان که مخفیانه با انسان‌ها همزیستی دارند، خودشان را با جامعه‌ی مدرن و چالش‌های آن سازگار کنند.

یکی از هوشمندی‌های «آنچه در سایه‌ها انجام می‌دهیم» قالب ماکیومنتری یا همان مستندنماست که زندگی شخصی این خون‌آشام‌های استاتن‌آیلند را از زاویه‌دید به‌شدت بامزه‌ای نشان می‌دهد. گیرمو هم یک عضو فوق‌العاده دوست‌داشتنی در گروه است که انسانیت او، دقیقا همان تضادی است که کمدی سریال به آن نیاز دارد. رابطه‌ی او با ناندور هم یکی از پایه‌های اصلی سریال را می‌سازد. بااینکه «آنچه در سایه‌ها انجام می‌دهیم» تا پایان فصل ششم کمی کش پیدا کرد، اما توانست با ستاره‌های مهمان مثل تیلدا سویینتن، مارک همیل و نیک کرول، طراوت خود را حفظ کند. «آنچه در سایه‌ها انجام می‌دهیم» با ترکیب روزمرگی‌های خون‌آشامی و هرج و مرج ماورای طبیعی، ثابت می‌کند که اگر کار را به کاردان بسپارید، حتی این هیولاهای خون‌خوار شب هم می‌توانند به‌طرز درخشانی بامزه باشند.

۱. خانواده آدامز (The Addams Family)

• سال پخش: ۱۹۶۴ تا ۱۹۶۶
• سازنده‌ی سریال: دیوید لوی
• بازیگران: کارولین جونز، جان آستین، جکی کوگن، تد کسیدی، بلاسم راک
• امتیاز کاربران IMDb به سریال: ۸ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به سریال: ۱۰۰ از ۱۰۰
• تعداد قسمت‌ها: ۶۴

«خانواده آدامز» محصول دورانی در امریکاست که انقلاب تمام جنبه‌های زندگی اجتماعی، سیاسی و موسیقایی، همه را تحت تأثیر قرار داده و دست هنرمندان در ساخت فیلم‌ها و سریال‌های متفاوت‌تر باز شده بود. اما برنامه‌های تلویزیون هنوز تحت تأثیر رخوتی قرار داشتند که با آمدن «خانواده آدامز» هم تغییر نکرد. حتی برنامه‌های کمدی اوایل دهه شصت میلادی، هنوز ادامه‌دهنده‌ی راه کمدی‌های رادیویی یا غرق در غرب وحشی بودند. در چنین زمانی بود که «خانواده آدامز» و برنامه‌ی «هیولاها» (The Munsters) ساخته شدند؛ سریال‌هایی که محصول دوران آزمون و خطای تلویزیون بودند و می‌خواستند قالب‌های تازه را امتحان کرده و ببینند مخاطبان به کدام واکنش بهتری نشان می‌دهند. متأسفانه، هر دو سریال تنها پس از دو فصل کنار گذاشته شدند که ثابت می‌کند گاه خلاقیت و هوشمندی، تنها عناصری نیستند که برای موفقیت در تلویزیون می‌توانید به آن‌ها چنگ بزنید. با اینکه «خانواده آدامز» یکی از بهترین سریال‌های کمدی ترسناک است که تاکنون از تلویزیون سردرآورده، اما در ۱۹۶۴ تازگی و ایده‌های خط‌شکنانه‌اش در خانه‌ی اکثریت محافظه‌کار امریکا جواب نداد.

خوشبختانه، در پخش‌های مجدد آن، «خانواده آدامز» طرفداران خود را پیدا کرد و حالا با گذشت قریب به ۶۰ سال از انتشار اولیه‌ی آن، هنوز آن تازگی و هوشمندی درخشان خود را دارد. با بازیگران فوق‌العاده، اجرای درخشان آن‌ها و لحن سرکش خود، «خانواده آدامز» نه‌تنها یک مجموعه‌ی ترسناک، که یک سریال خانوادگی عالی است؛ چراکه ایده‌آل‌های موجود در زیرلایه‌های «خانواده آدامز»، که در دهه‌ی شصت برای اغلب خانواده‌های امریکایی ترسناک و عجیب به نظر می‌رسید، امروزه دیگر کاملا پذیرفته شده. در جامعه‌ای که در ترس از کمونیسم، جنگ جهانی و حمله‌ی اتمی غرق بود، آدامزها با عشق‌اشان به هرچیز مرموز و تاریک، یکی از رادیکال‌ترین خانواده‌هایی هستند که پایشان به تلویزیون باز شده. سریال «خانواده آدامز» هماهنگی فوق‌العاده‌ای بین ترس گوتیک و طنز اجتماعی برقرار می‌کند که بااختلاف بهترین نوع کمدی ترسناک است و این هوشمندی به‌قدری تکان‌دهنده بود که چندین اقتباس دیگر در پی داشت.

خانواده‌ی ثروتمند و عجیب آدامز متشکل است از گومز (جان آستین)، همسرش مورتیشیا (کارولین جونز)، فرزندانشان ونزدی (لیزا لورینگ) و پاگزلی (کن وتروکس)، پیشخدمت غیرعادی آن‌ها لورچ و دستی که جدا از بدن برای خودش جولان می‌دهد. باوجود مهربانی و خونگرمی آدامزها، شیوه‌های نامتعارف زندگی آن‌ها و علاقه‌اشان به هرچیز تاریک و وحشتناک، همسایگانشان را متحیر می‌کند. جذابیت این کاراکترها و ماجراهای بامزه اما ترسناکشان، سریال «خانواده آدامز» را به یکی از برنامه‌های کلاسیک ماندگار در تاریخ تلویزیون امریکا تبدیل کرده که تمام عناوین این فهرست، به‌نحوی وام‌دار آن هستند.

منبع: Collider