یکی از روش‌های درمانی بیماری‌های عروق کرونری، آنژیوپلاستی است. بیماران قلبی، دارای علائم سکته مغزی، بیماران دیابتی و دارای مشکلات عروق محیطی از کاندیداهای آنژیوپلاستی هستند. این عمل که یک روش کم تهاجمی به شمار می‌رود، می‌تواند کیفیت زندگی بیمار را افزایش دهد و به بهبود علائم کمک شایانی کند.
آنژیوپلاستی چیست و روش آن چگونه است؟
آنژیوپلاستی چیست ؟ آن را می‌توان یک روش پیشرفته درمانی نامید که برای درمان تنگی یا انسداد عروق خونی، به ویژه عروق کرونری قلب، به کار می‌رود. این روش با استفاده از یک بالون کوچک، عروق مسدود شده را باز کرده و جریان خون را بهبود می‌بخشد. آنژیوپلاستی به عنوان یک روش کم تهاجم شناخته می‌شود و می‌تواند در بسیاری از موارد جایگزین جراحی‌های باز قلب شود. با توجه به افزایش شیوع بیماری‌های قلبی، آنژیوپلاستی نقش مهمی در حفظ سلامت قلب و بهبود کیفیت زندگی بیماران ایفا می‌کند.
هدف و ضرورت آنژیوپلاستی چیست؟
یکی از دلایل ابتلا به بیماری‌های قلبی، انسداد شریان‌ها و عدم توانایی گردش خون به شکل مناسب است. هدف اصلی این روش، بهبود جریان خون به قلب و دیگر اعضای بدن است که می‌تواند از بروز عوارض جدی نظیر حمله قلبی، سکته مغزی و نارسایی قلبی جلوگیری کند.
ضرورت آنژیوپلاستی به ویژه در مواردی احساس می‌شود که بیمار، دچار علائمی نظیر درد قفسه سینه (آنژین) یا مشکلات شدید تنفسی باشد. با بهره‌گیری از این روش پزشکان می‌توانند بدون نیاز به جراحی باز، عروق مسدود شده را شناسایی کرده و آن را درمان کنند. اهمیت آنژیوپلاستی جایی مشخص می‌شود که کیفیت زندگی بیماران بهبود یافته و به آن‌ها اجازه از سر گرفتن فعالیت‌های روزمره خود را بدون مشکلات پیشین می‌دهد.
آنژیوپلاستی در مدیریت و درمان بیماری‌های قلبی و عروقی نقش کلیدی ایفا می‌کند و می‌تواند جان بیماران را نجات دهد.
جهت کسب اطلاعات بیشتر و دریافت مشاوره در مورد آنژیوپلاستی یا آنژیوگرافی می‌توانید از طریق لینک زیر اقدام کنید:
areffatehi.com
مراحل انجام آنژیوپلاستی
روند انجام آنژیوپلاستی شامل مراحل دقیقی است. در ادامه به طور کامل به فرآیند این عمل پرداخته می‌شود:
آماده سازی قبل از عمل
پیش از عمل، با آزمایش‌های مختلف وضعیت عمومی بیمار سنجیده می‌شود تا از سلامت عمومی بیمار اطمینان حاصل شود. بیمار جهت عمل باید ناشتا باشد تا بی حسی و ماده حاجب بهتر عمل کنند.
بی حسی موضعی
قبل از شروع عمل، ناحیه ورود کاتتر که کشاله مچ دست یا ران است بی حس می‌شود. بی حسی به این دلیل انجام می‌شود تا بیمار در طول عمل احساس درد نکند.
ورود کاتتر
پزشک با وارد کردن یک سوزن نازک و یک غلاف پلاستیکی، به شریان مورد نظر دسترسی پیدا می‌کند. سپس با استفاده از تصاویر اشعه ایکس، کاتتر را به سمت عروق کرونری هدایت می‌کند.
تزریق ماده حاجب
جهت مشاهده کردن دقیق عروق و انسداد احتمالی، ماده حاجب تزریق می‌شود. این ماده باعث می‌شود تصاویر دقیق‌تری از عروق یا محل انسداد در مانیتور نمایش داده شود.
باز کردن انسداد
پس از مشخص شدن محل انسداد، یک کاتتر با یک بالون کوچک به نوک آن وارد می‌شود. بالون به تدریج باد می‌شود تا پلاک‌های چربی یا سایر مواد موجب انسداد را به دیواره عروق فشار دهد و آن را باز کند. در صورت نیاز نیز از استنت استفاده می‌شود تا عروق باز بمانند و دوباره تنگ نشوند.
خارج کردن کاتتر و پایان عمل
پس از انجام آنژیوپلاستی و باز شدن عروق، بالون تخلیه و کاتتر به آرامی از بدن خارج می‌شود. ناحیه ورود کاتتر نیز با فشار بسته می‌شود تا خونریزی متوقف شود.
بستری و نظارت
بعد از پایان عمل، بیمار به اتاق ریکاوری منتقل می‌شود و برای چند ساعت تا چند روز، بسته به وضعیت بیمار، تحت مراقبت است. بیمار نیز باید برای چند ساعت بی حرکت بماند، بخصوص اگر عمل از طریق کشاله ران صورت گرفته باشد.
آنژیوگرافی: تعریف و کاربرد ها
آنژیوگرافی یک روش تصویربرداری پزشکی است که بوسیله اشعه ایکس و ماده حاجب صورت می‌گیرد. با این روش تصاویر دقیقی از ساختار و جریان خون بدست می‌آید. پزشکان از این تصاویر برای تشخیص بهتر مشکلات عروقی استفاده می‌کنند.
با آنژیوگرافی می‌توان بیماری های عروق کرونری را تشخیص داد، جریان خون را بررسی و احتمال سکته مغزی را ارزیابی کرد. همچنین جهت بررسی آنوریسم (برآمدگی غیر طبیعی در دیواره عروق) و ارزیابی از وضعیت بیمار قبل از برخی جراحی‌ها از آنژیوگرافی استفاده می‌شود.
تفاوت آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی: تشخیص یا درمان؟
شاید شما نیز از کسانی باشید که تفاوت آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی را نمی‌دانند. نگران نباشید، با پرداختن به این موضوع و توضیح کامل درباره این دو روش و بررسی تفاوت‌های آنان، شما را به پاسخ پرسش‌هایتان می‌رسانیم. در حقیقت، برخلاف تشابه اسمی این دو روش، هدف و عملکرد آن‌ها با یکدیگر تفاوت دارد.
آنژیوگرافی روش تشخیصی است که با استفاده از اشعه X و ماده حاجب، تصاویری را از عروق خونی شما تهیه می‌کند. هدف اصلی آن نیز تشخیص مشکلات عروقی جهت ارزیابی عروق کرونری مغز، قلب، کلیه و سایر بخش‌های بدن است. آنژیوگرافی درمانی انجام نمی‌دهد، بلکه ابزاری برای بررسی و ارزیابی وضعیت عروق است.
آنژیوپلاستی یک روش درمانی است که با استفاده از کاتتر و ماده حاجب و در برخی موارد، استنت، عروق مسدود یا تنگ شده را باز می‌کند. هدف این روش، درمان انسداد و بهبود جریان خون است. این عمل پس از تشخیص انسداد در آنژیوگرافی انجام می‌شود. آنژیوپلاستی روشی کم تهاجم است و برای باز کردن عروق مسدود شده به کار گرفته می‌شود.
نکات مهم قبل و بعد از انجام آنژیوپلاستی و آنژیوگرافی
شاید فکر کنید پس از انجام عمل، شما نیازی به نظارت خاصی ندارید. اما نکاتی ضروری باید پیش و پس از عمل رعایت کنید تا روند بهبودی سریع‌تر حاصل شود و دوران نقاهت کوتاه‌تری داشته باشید. انجام این نکات برای حفظ سلامتی شما ضروری هستند.
- پیش از آنژیوپلاستی و آنژیوگرافی، شما نیاز دارید تا ناشتا باشید. ۶ تا ۸ ساعت قبل از عمل چیزی نخورید تا از بروز مشکلات در حین بی حسی یا تزریق ماده حاجب جلوگیری شود.
- ممکن است نیاز باشد برخی داروها مانند داروهای انعقاد خون خود را قطع کنید. در صورت مصرف هر نوع دارو، حتما پزشک خود را مطلع کنید. همچنین در صورت داشتن آلرژی به ماده حاجب، باید آن را با پزشک خود در میان بگذارید.
- حتما پیش از عمل از روند آن مطلع شوید و با تیم درمان و پزشک خود مشورت کنید تا آمادگی روانی را برای انجام عمل خود داشته باشید.
پس از پشت سر گذاشتن عمل خود، شما نیاز به مراقبت و نظارت خواهید داشت. انجام چند نکته کلیدی، روند بهبود سلامت شما را تسریع می‌کند.
- حتما بعد از عمل تا چند ساعت استراحت کنید و تا چندین روز از انجام فعالیت‌های سنگین خودداری کنید.
- بر روی محل ورود کاتتر نظارت داشته باشید. این ناحیه باید از نظر خونریزی یا تورم بررسی شود. در صورت مشاهده علائم غیرعادی، فورا به پزشک مراجعه کنید.
- داروهای تجویز شده مانند داروهای رقیق کننده و ضد پلاکت را طبق دستور پزشک مصرف کنید تا از تشکیل لخته خون جلوگیری شود.
- جهت دفع سریع‌تر ماده حاجب از بدن، مقدار زیادی آب و مایعات مصرف کنید.
source