آیا «ماراتن» سونی بازی به‌دردبخوری از آب در می‌آید؟

حدود دو هفته‌ی پیش، در حالی که ما سرمان گرم اتفاقات دیگری بود، سونی و استودیوی بازی‌سازی «بانجی» خبر از تاخیر در عرضه‌ی بازی «ماراتن» (Marathon) را اعلام کردند؛ آن هم نه تاخیری چند هفته‌ای یا حتی چند ماهه، بلکه تاخیر تا زمانی نامشخص. به‌وضوح مشخص است که بازی ماراتن حال و روز خوبی ندارد، اما آیا بانجی می‌تواند این بازی آنلاین خود را نجات دهد، یا با سرنوشتی مشابه کنکورد برای آن طرف هستیم؟

خرید استودیوی بانجی از سوی سونی یکی از پربحث‌ترین اتفاقات بین طرفداران پلی‌استیشن بوده است؛ استودیویی که سال‌ها پیش تحت نظر مایکروسافت و به‌صورت انحصاری برای ایکس‌باکس، بزرگترین مجموعه‌شان یعنی «هیلو» را می‌ساخت، حالا متعلق به سونی است. سونی بزرگترین رقم در تاریخ خود برای خرید یک استودیوی بازی‌سازی را خرج بانجی کرد، اما این هزینه، هنوز هم برایشان آورده‌ای نداشته است.

در حالی که تعداد بازیکنان «دستینی» (Destiny) روز به روز کمتر می‌شود، بانجی به‌عنوان یک استودیوی بزرگ و پرخرج هیچ خروجی دیگری در تمام این سال‌ها نداشته است. قرار بود در این میان بانجی به دیگر استودیوهای بازی‌سازی سونی در ساخت بازی آنلاین کمک کند، که این جریان هم کنار گذاشته شد.

حالا، بانجی که با تکیه بر بازی جدیدش مطمئن بود که یک موفقیت بزرگ و تازه در چنته دارد، در چنان باتلاقی گیر کرده که احتمالا هرگز از آن بیرون نیاید. سونی و بانجی هر دو فکر می‌کردند که «ماراتن» قرار است یک بازی پرطرفدار دیگر مثل تمام ساخته‌های بانجی باشد، اما حتی آن چند صد هزار طرفدار دوآتشه‌ی بانجی که در روز معرفی کامل ماراتن برای بتای آن ثبت نام کردند، از بازی خوش‌شان نیامد.

در همان روزهایی که بازی‌کننده‌ها مشغول تجربه‌ی نسخه‌ی آزمایشی بودند (و تمام انتقادات خود را به سمت بانجی راهی می‌کردند)، ناگهان یک آرتیست که ویدیوهایی از بازی دیده بود، بانجی را متهم به دزدی کرد؛ طور که برخی از بافت‌ها (تکسچرها) در بازی از وب‌سایت این هنرمند مستقیما برداشته شده‌اند. نکته این جاست که این اتهام دزدی درست از آب درآمد.

بانجی قرار بود همان روزها و پس از اتمام دوره‌ی آزمایشی، یک برنامه‌ی زنده بگذارد، تریلر جدیدی نشان دهد و از برنامه‌های بعدی بازی بگوید. برنامه‌ی زنده برگزار شد، اما کل برنامه‌ی زنده به یک چیز پرداخت: معذرت خواهی از آرتیست مذکور و توجیه این موضوع که چگونه چنین اتفاقی رخ داده.

پس از آن، بانجی در سکوت خبری رفت تا اینکه ناگهان یکی دو هفته‌ی پیش، خبر از لغو عرضه‌ی بازی، آن هم تا زمانی نامشخص داد. بانجی گفت که طبق بازخوردها، می‌خواهند همه چیز بازی را عوض کنند و ظاهرا هیچ چیزش کار نمی‌کند.

چندان نمی‌دانیم در بانجی چه می‌گذرد، اما از یک حقیقت خبر داریم: اینکه مدیر عامل بانجی پس از انجام معامله‌اش با سونی، ناگهان چند میلیون دلار خودروی کلاسیک و عتیقه خرید، و سپس چند صد نفر را از استودیو اخراج کرد.

در نتیجه‌ی همین موضوع، وقتی گزارش‌های غیر رسمی می‌گویند که مدیریت بانجی اعضای استودیو را مجبور کرد تا ماراتن را یک بازی آنلاین محض سه به سه بسازند، در حالی که کل استودیو مخالف این موضوع بود، یا وقتی گزارش‌ها می‌گویند که مدیریت حتی پس از پلی‌تست‌ها حاضر نشد مشکلات بازی را بپذیرد و زیر بار هیچ بازخوردی از سمت استودیو نرفت، این گزارش‌ها را کاملا باور کنیم.

هیچ کس یک بازی آنلاین دیگر شبیه به «فرار از تارکوف» نمی‌خواست، همه می‌دانند که رقابت در حوزه‌ی بازی‌های چند نفره‌ی رقابتی آنلاین کار ساده‌ای نیست و بهتر است به بازاری اشباع شده ورود نکنند، اما بانجی نه‌تنها ماراتن جدیدشان را در سبک استخراج به مدیران سونی قالب کرد و حتی از آن‌ها آن‌قدری بودجه‌ی تبلیغات گرفت که یک فیلم کوتاه شگفت‌انگیز به‌عنوان تریلر برای ماراتن بسازند.

لکه‌ی ننگی که بر ماراتن نشسته، احتمالا قرار نیست پاک شود، اما در همه حال، می‌توان به همان فیلم کوتاه ماراتن دل بست که یکی از بهترین ساخته‌های سینمایی چند سال اخیر است. ماراتن نه برای سونی آورده داشت، نه برای بانجی و نه برای جماعت گیمر، اما همان فیلم کوتاه را به‌عنوان بهترین اتفاق در پس ساخت ماراتن می‌پذیریم؛ فیلمی که صد البته بانجی هیچ نقشی در ساخت آن نداشته و کاملا قراردادی در استودیویی دیگر ساخته شده است.