بهترین فیلم‌های نیکلاس هولت؛ از «تالکین» تا «سوگلی»

نیکلاس هولت با آن چشمان آبی نافذ و ظاهر معصومش، بی‌تردید یکی از چهره‌های جذاب هالیوود معاصر به حساب می‌آید. هولت از آن دسته بازیگرانی است که بلافاصله چهره‌اش را تشخیص می‌دهید اما چنان در بطن شخصیت‌های متنوع فرو می‌رود که هرگز نمی‌توانید او را به تکراری بودن متهم کنید. پیش از آنکه نیکلاس هولت را در نقش لکس لوتر در فیلم جدید «سوپرمن» ملاقات کنیم، به کارنامه‌ی هنری و بهترین فیلم‌های او نگاهی انداخته‌ایم.

هولت از دوران کودکی وارد عرصه سینما شد؛ اولین نقش مهم او، حضور در کنار هیو گرانت در فیلم «درباره یک پسر» بود که وعده‌های بزرگی می‌داد: او یک کودک بازیگرِ معمولی به نظر نمی‌رسید، با این حال کاملا محتمل بود که به سرنوشت بسیاری از ستاره‌های کودک دچار شود و در بزرگسالی نتواند به موفقیت برسد. خوشبختانه چنین نشد، هولت با انتخاب پروژه‌های درست و به رخ کشیدن استعدادهای بازیگری‌اش، توانست به‌تدریج نقش‌های مهم‌تری بگیرد.

بهترین فیلم‌های نیکلاس هولت که باید ببینید

لحظه‌ی کلیدی کارنامه‌ی هنری او شاید جایی باشد که به دنیای «مردان ایکس» ملحق شد و نقش دکتر هنک مک‌کوی را بازی کرد. او می‌توانست همین مسیر سینمای جریان اصلی را ادامه دهد اما تا حد زیادی از تبدیل شدن به یک ستاره معمولی فیلم‌های پرفروش اجتناب کرد و به سمت پروژه‌هایی رفت که فرصت‌های دراماتیک غنی‌تری ارائه می‌دهند. همکاری‌های او با بزرگانی چون جرج میلر در «مکس دیوانه: جاده خشم» و یورگوس لانتیموس در «سوگلی»، از او چهره‌ای معتبر ساختند، حتی با اینکه نقشی فرعی دارد. این نقش‌ها پیام دیگری را هم مخابره می‌کردند: بازیگر جوانی که حاضر است از شمایل یک ستاره سینما فاصله بگیرد و به سمت نقش‌های چالش‌برانگیزتر قدم بردارد.

12- بدن‌های گرم (Warm Bodies)

• سال اکران: 2013
• کارگردان: جاناتان لوین
• سایر بازیگران: ترزا پالمر، دیو فرانکو، جان مالکوییچ، راب کوردری، کوری هاردریکت، آنالی تیپتن
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 6.8 از 10
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: 81 از 100

«بدن‌های گرم» را استودیوی سامیت انترتینمنت ساخته است که چند سال قبل‌تر، با «گرگ‌ومیش» به موفقیت‌های بزرگی رسید و اینجا هم سعی می‌کند آن فرمول‌ها را روی کتاب محبوب نوشته‌ی ایساک ماریون پیاده‌سازی کند. هر دو داستان از «رومئو و ژولیت» الهام گرفته‌اند و هر دو درباره یک عشق ممنوعه بین دو عاشق بدشانس از دو خانواده متخاصم هستند. در دنیای پساآخرالزمانی زامبی‌محور ایساک ماریون، این «خانواده‌ها» انسان‌ها و مردگان هستند. نتیجه، چیزی شبیه به فیلم کمدی کمتردیده‌شده‌ی «فیدو» (2006) است که در آن، زامبی‌ها به نوعی حیوان خانگی تبدیل شده بودند، و خانواده‌ها آن‌ها را مثل سگ و گربه به خانه‌ی خود می‌آوردند. البته لحن فیلم «بدن‌های گرم» متفاوت است، و به جای یک اثر کمدی رمانتیک، با یک فیلم اکشن پساآخرالزمانی روبه‌رو هستیم.

نیکلاس هولت نقش یک جسد سرگردان به نام آر را بازی می‌کند. (فرض می‌کنیم حرف اول مخفف رومئو است.) آر که یک زامبی کاملا بی‌مغز نیست و اندکی هوشیاری هم دارد، مانند یک راوی، از معاشرت با زامبی‌های دیگر حرف می‌زند. یک روز، آر و هم‌نوعان گوشت‌خوارش، با گروهی از انسان‌ها روبه‌رو می‌شوند که در خارج از محدوده‌ی محل زندگی‌شان، در حال جمع‌آوری تجهیزات پزشکی هستند. زامبی‌ها حمله و این انسان‌ها را تکه تکه می‌کنند، اما وقتی آر، به جولی (ترزا پالمر) می‌رسد، ناگهان متوقف می‌شود. پس از مصرف مغز نامزدِ جولی (دیو فرانکو)، آر خاطرات گذشته‌ی پسرک را می‌بیند، بنابراین بلافاصله عاشق جولی می‌شود و حالا می‌خواهد از او محافظت کند. این ایده روی کاغذ جالب است، اما سوالات متعددی ایجاد می‌کند: اگر آر مغز نامزد جولی را نمی‌خورد، آیا باز هم عاشق او می‌شد؟ آیا این عشق اصلا واقعی است؟

11- تالکین (Tolkien)

• سال اکران: 2019
• کارگردان: دمه کاروکسکی
• سایر بازیگران: لی‌لی کالینز، کالم مینی، تام گلین-کارنی، اوون تیال، جنویو اورایلی، لارا دانلی، پم فریس، کریگ رابرتس
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 6.8 از 10
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: 51 از 100

این درام زندگی‌نامه‌ای، داستان زندگی نویسنده‌ی بزرگ ادبیات فانتزی، جی. آر. آر. تالکین (نیکلاس هولت) را روایت می‌کند. فیلم به سال‌های جوانی تالکین می‌پردازد، از دوران کودکی‌اش در یتیم‌خانه، دوستی عمیق و الهام‌بخش با سه هم‌کلاسی نزدیک در مدرسه، تا عشقش به زنی هنرمند به نام ایدیت برت (لی‌لی کالینز). این روابط در شکل‌گیری تخیلات، زبان‌سازی‌ها و دنیاسازی‌هایی که بعدها در «ارباب حلقه‌ها» و «هابیت» نمود یافتند، نقش حیاتی داشتند.

این شاید از جهاتی، مهم‌ترین نقشی باشد که نیکلاس هولت برعهده گرفت و بازی او اگرچه خوب است اما به قدری خوب نبود که یکی از بهترین‌های سال باشد یا حتی او را نامزد جایزه اسکار کند. با وجود این، هولت تلاش خود را کرده و سعی می‌کند برداشتی وفادارانه از تالکین ارائه دهد. این بی‌شک یکی از جدی‌ترین نقش‌های او است و شاید در دستان یک فیلمساز بهتر، هولت می‌توانست درخشش بیشتری داشته باشد.

10- تاریخچه حقیقی دار و دسته کلی (True History Of The Kelly Gang)

• سال اکران: 2019
• کارگردان: جاستین کرزل
• سایر بازیگران: جرج مکای، راسل کرو، اسی دیویس، توماسین مکنزی، چارلی هونام، کلاودیا کاروان، ارل کیو
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 6 از 10
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: 80 از 100

اقتباسی از رمانی به همین نام نوشته‌ی پیتر کری، «تاریخچه حقیقی دار و دسته کلی» روایتی دراماتیزه از داستان زندگی قانون‌شکن و خلافکار مشهور استرالیایی، ند کلی ارائه می‌دهد. قصه از دوران کودکی او آغاز می‌شود، روزهایی که او خشونت، فقر و فساد دنیای اطرافش را با گوشت و پوست و استخوان لمس می‌کند. ند (ورج مک‌کی) در نوجوانی تحت آموزش یک شورشی خطرناک به نام هری پاور (راسل کرو) قرار می‌گیرد و در بزرگسالی به رهبر گروهی از شورشیان موسوم به «دار و دسته کلی» تبدیل می‌شود که علیه ظلم پلیس استرالیا و نظام استعماری بریتانیا می‌جنگند.

نیکلاس هولت نقش افسر ارتش، فیتزپاتریک را بازی می‌کند، او که یک افسر بریتانیایی است و رابطه‌اش با خانواده کلی تأثیر مهمی بر روند داستان دارد. بازی هولت با تعادل میان جذابیت ظاهری و تهدید پنهان، به خوبی نشان‌دهنده ریاکاری نیروهای استعماری در مواجهه با مردم بومی استرالیا است. فیلم تیم بازیگری درخشانی دارد و باید نیکلاس هولت را تحسین کرد که در حضور راسل کرو و چارلی هونام، خودنمایی می‌کند و یکی از بازی‌های به‌یادماندنی فیلم را ارائه می‌دهد.

9- بانکدار (The Banker)

• سال اکران: 2020
• کارگردان: جرج نلفی
• سایر بازیگران: آنتونی مکی، نیا لانگ، ساموئل ال. جکسون، ردا گریفیس، گرگوری آلن ویلیامز، جسی آشر، پل بن-ویکتور
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.3 از 10
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: 78 از 100

یکی از فیلم‌های خوب نیکلاس هولت که به سرعت فراموش شد. این درام تاریخی، داستان دو کارآفرین سیاه‌پوست آفریقایی-آمریکایی، برنارد (آنتونی مکی) و جو (ساموئل ال. جکسون) در دهه 60 میلادی را روایت می‌کند. این دو در اوج تبعیض نژادی در ایالات متحده، با هدف ایجاد برابری اقتصادی برای سیاه‌پوستان، وارد دنیای سرمایه‌گذاری و بانکداری می‌شوند. برای دور زدن قوانین نژادپرستانه و مقاومت‌های سیستماتیک، آن‌ها از یک مرد سفیدپوست به نام مت (نیکلاس هولت) استفاده می‌کنند تا در ظاهر صاحب کسب‌وکارهایشان باشد، و خودشان در پشت پرده، کارها را انجام می‌دهند.

مت استاینر، جوان سفیدپوستی است که مانند نقاب، جلوی برنارد و جو قرار می‌گیرد تا آن‌ها بتوانند سیستم را دور بزنند. نیکلاس هولت با توجه به چهره‌ی اغلب معصومش، گزینه‌ی ایده‌آلی برای این نقش بود و موفق می‌شود تا سیر تحویل این شخصیت را به شکل قانع‌کننده عرضه کند. مت ابتدا جوانی ساده و خام است که در حوزه‌ی تجارت تجربه‌ای نیست و مضطرب است اما رفته‌رفته با آموزش‌های جو، مهارت‌های مورد نیاز را کسب می‌کند. مت همچنین شخصیتی است که برداشتی متفاوت از سفیدپوستان آن دوران ارائه می‌دهد، کسی که نژادپرست نیست و اتفاقا در مقابل تبعیض‌های اجتمالی ایستادگی می‌کند.

8- درباره یک پسر (About A Boy)

• سال اکران: 2002
• کارگردان: کریس وایتز، پال وایتز
• سایر بازیگران: هیو گرانت، تونی کولت، ریچل وایس، ناتالیا تنا، شارون اسمال، جنی گَلووِی، راجر برایرلی، جیسون سالکی
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.1 از 10
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: 93 از 100

شاید این فیلم را به یاد داشته باشید اما احتمالا فراموش کرده‌اید که نیکلاس هولتِ کودک، یکی از نقش‌های اصلی آن را بازی می‌کند. اقتباسی از رمانی به همین نام نوشته‌ی نیک هورن‌بای، قصه درباره‌ی مردی مجرد، خوش‌گذران و بی‌دغدغه‌، ویل فریمن (هیو گرانت) است که با هیچکس ارتباط عاطفی عمیقی ندارد. زندگی آرام او اما زمانی بهم می‌ریزد که تصادفا با پسری عجیب و منزوی به نام مارکوس (نیکلاس هولت) آشنا می‌شود؛ بچه‌ی 12 ساله‌ای با مادری افسرده که از مدرسه و اجتماع طرد شده است. با شکل‌گیری یک دوستی غیرمنتظره میان آن‌ها، ویل، که همیشه از وابستگی فرار کرده، آرام‌آرام یاد می‌گیرد که چگونه با دیگران ارتباط واقعی برقرار کند و مارکوس هم از سیاهی‌های زندگی‌اش فرار می‌کند.

بعضی از آدم‌ها به دنیا آمده‌اند تا بازیگر شوند و شاید نیکلاس هولت یکی از آن‌ها باشد، او اینجا نقش پسری عجیب‌وغریب و حساس را بازی می‌کند که اندکی زودتر از سنش به دنیای بزرگسالان قدم گذاشته است. مارکوس با ظاهر نامتعارف، کفش‌های عجیب و واکنش‌های صریح، از سوی هم‌سن‌وسالانش طرد شده چون سنخیتی با آن‌ها ندارد. ما تیپ شخصیتی کلیشه‌ای بچه‌ی عجیب را بارها دیده‌ایم اما هولت از آن فاصله می‌گیرد و مارکوس را واقع‌گرایانه عرضه می‌کند. این یکی از نقش‌آفرینی‌های ماندگار یک کودک بازیگر در دهه‌ی 2000 میلادی است و هولت را در کانون توجه قرار داد.

7- مردان ایکس: روزهای گذشته آینده (X-Men: Days Of Future Past)

• سال اکران: 2014
• کارگردان: برایان سینگر
• سایر بازیگران: هیو جکمن، جیمز مک‌آووی، مایکل فاسبندر، هلی بری، جنیفر لارنس، الن پیج، آنا پاکوین، پاتریک استوارت، ایان مک‌کلن
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.9 از 10
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: 90 از 100

«مردان ایکس: روزهای گذشته آینده» یکی از بزرگترین استودیوی فاکس قرن بیستم بود که اغلب از بهترین قسمت‌های آن فرنچایز منسوخ در نظر گرفته می‌شود. این فیلم دو خط زمانی مختلف را با یکدیگر تلفیق می‌کند. در آینده‌ای که سنتینل‌ها تقریبا اکثر جهش‌یافتگان را نابود کرده‌اند، تعدادی از بازماندگان، ولورین (هیو جکمن) را به دهه‌ی 70 میلادی می‌فرستند تا از رخدادهایی که منجر به خلق ربات‌های سنتینل جلوگیری کند. ماموریت اصلی او است که پروفسور ایکس جوان (جیمز مک‌آووی) و مگنیتو (مایکل فاسبندر) را متحد کند تا جلوی قتل یک دانشمند توسط میستیک (جنیفر لارنس) را بگیرند.

نیکلاس هولت نقش نسخه‌ی جوان دکتر هنک مک‌کوی -ملقب به بیست- را بازی می‌کند که یکی از اعضای مهم گروه مردان ایکس است. ما پیش از این، با نسخه‌ی پیر مک‌کوی، با بازی کلسی گرمر ملاقات کرده‌ بودیم اما اینجا، هنک هنوز جوان و درگیر هویت دوگانه‌اش است: یک دانشمند آرام و هیولایی آبی‌رنگ با قدرت فیزیکی بالا. هولت که در «ددپول 2» هم حضوری افتخاری داشت، اینجا برداشتی احساسی از این شخصیت ارائه می‌دهد، جوانی که از جامعه دور شده اما در هر صورت شرایطی حاضر است به دیگران کمک کند. رابطه‌ی او با پروفسور ایکس هم خیلی خوب از آب درآمده است. شخصیت دکتر هنک مک‌کوی در فیلم «انتقام‌جویان: روز نابودی» (2026) هم حضور خواهد داشت اما خبری از هولت نیست و این نقش را بار دیگر کلسی گرمر ایفا می‌کند.

6- یک مرد مجرد (A Single Man)

• سال اکران: 2009
• کارگردان: تام فورد
• سایر بازیگران: کالین فرث، جولیان مور، متیو گود، رایان سیمپکینز، ارین دنیلز، لی پیس، تدی سیرس، جنیفر گودوین
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.5 از 10
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: 86 از 100

کسی انتظار نداشت که طراح مد مشهور، تام فورد تا این اندازه در حوزه‌ی فیلمسازی استعداد داشته باشد اما او همه را حیرت‌زده کرد. «یک مرد مجرد» فیلمی خوش‌ساخت و فلسفی در باب انزوا، غم فقدان و درک معنای زندگی است و ما را به دهه‌ی 60 میلادی می‌برد. جرج (کالین فرث) استاد ادبیات انگلیسی دانشگاه، پس از مرگ ناگهانی شریک زندگی‌اش، دچار اندوه عمیق و پوچی می‌شود و تصمیم می‌گیرد که به زندگی‌اش پایان دارد؛ او در روز پایانی زندگی‌اش رویاپردازی کرده و همچنین با دانشجوی جوانی به نام کنی (نیکلاس هولت) و دوست قدیمی‌اش شارلی (جولیان مور) ملاقات می‌کند.

کنی پاتر، یکی از نقش‌های متفاوت هولت است، دانشجویی کنجکاو، حساس و باهوش که به شکل غیرمنتظره‌ای با جرج ارتباط برقرار می‌کند و سؤالاتی در ذهن او ایجاد. حضور کنی پاتر در فیلم، بیشتر نمادین بوده و او در واقع آینه‌ای برای جرج است تا در ابعاد مختلف زندگی شخصی‌اش بازنگری کند. این یکی از اولین نقش‌های جدی نیکلاس هولت در سینمای بزرگسالانه بود و با اینکه در کنار بازیگر کهنه‌کاری همچون کالین فرث، چندان دیده نمی‌شود اما در مجموع، نقش‌آفرینی قابل قبولی دارد.

5- فرمان (The Order)

• سال اکران: 2024
• کارگردان: جاستین کرزل
• سایر بازیگران: جود لا، تای شرایدن، جرنی اسمالت، آلیسون الیور، مارک مارون، بردلی اریک، سباستین پیگوت، اودسا یانگ
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 6.8 از 10
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: 92 از 100

وقتی نام جاستین کرزل، جود لا و نیکلاس هولت را کنار یکدیگر می‌بینید، باید آن فیلم را در اولین فرصت تماشا کنید. ماجراها در دهه‌ی 80 میلادی رخ می‌دهد و پیرامون یک گروه تروریستی به رهبری باب متیوز (نیکلاس هولت) است که سینماها را بمب‌گذاری می‌کنند، ماسک اسکی سیاه می‌پوشند و با مسلسل‌های سبک برای سرقت از بانک‌ها و کامیون‌ها اقدام می‌کنند. آنها پول را برای خود می‌خواهند، اما همچنین از آن برای تأمین مالی یک «ارتش» برای قیام علیه دولت ایالات متحده استفاده می‌کنند. باب متیوز یک سفیدپوست افراطی است که می‌خواهد انقلاب کند و همه‌ی نژادها به جز سفیدپوستان را از بین ببرد. بنابراین برای عملی کردن نقشه‌هایش دست به خشونت، سرقت و آدمکشی می‌زند؛ همه‌چیز خوب پیش می‌رود تا اینکه یک مامور اف‌بی‌آی کارکشته به نام تری هاسک (جود لا)، از راه می‌رسد و تصمیم می‌گیرد تا در مقابل او ایستادگی کند.

همان‌طور که در مقدمه اشاره شد، نیکلاس هولت را به زودی در نقش لکس لوتر (دشمن سوپرمن) ملاقات خواهید کرد اما اگر می‌خواهید بدانید تا چه اندازه در ایفای نقش شخصیت‌های شرور استعداد دارد، باید به فیلم «فرمان» نیم‌نگاهی داشته باشد. قدرت او حتی وقتی که در صحنه حضور ندارد هم حس می‌شود. متیوز آرام و مشاهده‌گر است. با صحبت‌های تقریبا دلسوزانه‌اش با مردم، آنها را به دنبال خود می‌کشاند و با همان لحن ملایم، عبارات نژادپرستانه را در گفتار خود وارد می‌کند. او یک پسر روستایی با چشمان آبی و صورتی معصوم، با لبخندی شیرین، قلبی از سنگ و نقشه‌ای بی‌رحمانه برای ایجاد یک سرزمین موعود تمام سفید است، و در این مسیر حاضر است هر کسی را نابود کند.

4- هیئت منصفه شماره 2 (Juror #2)

• سال اکران: 2024
• کارگردان: کلینت ایستوود
• سایر بازیگران: تونی کولت، زوئی دویچ، کیفر ساترلند، گابریل باسو، لسلی بیب، کریس مسینا، جی. کی. سیمونز، ایمی آکوئینو
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7 از 10
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: 93 از 100

«هیئت منصفه شماره 2» شاید آخرین فیلم کلینت ایستوود در مقام فیلمساز باشد و اگر چنین است، خوشبختانه می‌توان ادعا کرد که او در اوج با دنیای سینما خداحافظی کرده است. ماجراها پیرامون جاستین (نیکلاس هولت) اتفاق می‌افتد، یک روزنامه‌نگار سابق که برای عضویت در هیئت منصفه یک پرونده قتل احضار می‌شود. متهم، به قتل معشوقه‌اش متهم شده است. در جریان محاکمه، جاستین متوجه می‌شود خودش با این قتل مبهم، درگیر بوده یا شاید حتی مرتکب آن شده باشد.

«هیئت منصفه شماره 2» فیلم درخشان و درگیرکننده‌ای است و هولت هم یکی از متفاوت‌ترین نقش‌آفرینی‌های کارنامه‌ی هنری‌اش را ارائه می‌دهد. جاستین شخصیتی پیچیده، در عین حال آسیب پذیر است که با گذشته‌، وجدان و بحران هویت دست‌وپنجه نرم می‌کند. چنین شخصیتی، نیازمند بازی زیرپوستی و ظریفی بود که هولت از پس آن برآمده است و لحظات اضطراب‌های درونی جاستین را به بهترین شکل به نمیش می‌گذارد.

3- منو (The Menu)

• سال اکران: 2022
• کارگردان: مارک مایلود
• سایر بازیگران: ریف فاینز، آنیا تیلور-جوی، هانگ چائو، جانت مک‌تیر، رید بیرنی، جودیت لایت، جان لگویزمائو
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.2 از 10
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: 88 از 100

«منو» -یا «صورت‌غذا» ایده‌ی کاملا تازه‌ای ندارد اما مارک مایلود بلد است که چگونه این ایده را به گونه‌ای عرضه کند که از نمونه‌های مشابه متمایز باشد. این کمدی سیاه تفکربرانگیز، با زوجی جوان، تایلر (نیکلاس هولت) و مارگو (آنیا تیلور-جوی) آغاز می‌شود که برای تجربه یک وعده غذایی خاص و گران‌قیمت، به رستورانی مجلل در یک جزیره‌ی خصوصی دورافتاده قدم می‌گذارند. سرآشپز مشهور، جولیان اسلوویک  (ریف فاینز) که صاحب رستوران است، ابتدا مثل همیشه از میهمانان پذیرایی می‌کند اما رفته‌رفته مشخص می‌شود که منوی روز، تنها غذا نیست بلکه یک مجازات دردناک است.

«منو» فیلمی در نقد طبقه‌ی نخبه (اِلیت)، سرمایه‌داری فرهنگی، و رابطه میان هنر و مصرف‌گرایی است و شخصیت تایلر یکی از آدم‌هایی است که به همین مضامین دامن می‌زند. او یک عاشق غذای افراطی است که به شکلی وسواس‌گونه به دنیای آشپزش علاقه دارد (به‌ویژه بُعد هنری‌اش)، اما با رفتاری متظاهرانه و شخصیتی خودشیفته، در واقع درک عمیقی از آنچه تحسینش می‌کند ندارد. هولت اینجا هم از ظاهر معصومش کمک می‌گیرد و جوانی را به نمایش می‌گذارد که شاید در نگاه اول مشخص نباشد اما از غرور روشنفکری و فقدان حس همدلی رنج می‌برد.

2- سوگلی (The Favourite)

• سال اکران: 2018
• کارگردان: یورگوس لانتیموس
• سایر بازیگران: الیویا کلمن، ریچل وایس، اما استون، جو آلوین، جیمز اسمیت، مارک گیتیس، جنی رینزفورد، جک ویل
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.5 از 10
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: 93 از 100

یورگوس لانتیموس، از پرچمداران سینمای پست‌مدرن و از چهره‌های کلیدی «موج عجیب یونان» عادت دارد که ما را شوکه کند. آثار او کارکردی مشابه ساخته‌های پیر پائولو پازولینی و لارس فون تریه دارند، از این جهت که برای اینکه ایده‌هایشان را به شکلی تاثیرگذار به مخاطب منتقل کنند، از تکنیک ارزش شوک‌آور (shock value) استفاده می‌کنند. «سوگلی» هم از این قاعده مستثنی نیست نیست؛ یک کمدی سیاه تاریخی که داستانش در دربار بریتانیای قرن هجدم اتفاق می‌افتد. قصه سه شخصیت محوری دارد، ملکه (الیویا کلمن) که زنی بیمار، بی‌ثبات و وابسته است؛ سارا (ریچل وایس) که دوست نزدیک و مشاور غیررسمی ملکه است، و ابیگیل (اما استون)، خدمتکاری فقیر که پس از ورود به دربار، می‌خواهد با فریب عاطفی ملکه، به او نزدیک شود. رقابت سارا و ابیگیل برای اینکه نظر ملکه را جلب کنند، به بازی‌های روانی و فریب‌کاری‌های خطرناکی منجر می‌شود.

با حضور سه بازیگر زن توانمند، برای هر بازیگر مردی دشوار بود که خودی نشان دهد اما نیکلاس هولت در نقش رابرت هارلی، ارل اول آکسفورد، در هر صحنه‌ای که حضور دارد، توجه شما را جلب می‌کند. او سیاستمداری زیرک، حراف و حیله‌گر است که تلاش دارد مسیر سیاست را به نفع خود و حزبش هدایت کند. رابرت هارلی مردی است که خصوصیت‌های شخصیتی‌اش در تضاد هستند، او متکبر اما بزدل است، و متفکر در عین حال طماع، هولت در فرصت کوتاهی که در اختیار داشته، موفق می‌شود این تضادها را به درستی به نمایش بگذارد. هولت همچنین نقش مهمی در ایجاد لحظات کیک فیلم دارد.

1- مکس دیوانه: جاده خشم (Mad Max: Fury Road)

• سال اکران: 2015
• کارگردان: جرج میلر
• سایر بازیگران: تام هاردی، شارلیز ترون، هیو کیز-برن، رزی هانتینگتون وایتلی، رایلی کیئو، زو کراویتز
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 8.1 از 10
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: 97 از 100

یک فیلم جریان‌ساز و تکرارنشدنی که شاید نیازی به معرفی نداشته باشد. یکی از بهترین فیلم‌های اکشن تاریخ، «مکس دیوانه: جاده خشم» قصه‌ی مکس راکاتانسکی (تام هاردی) را روایت می‌کند، مردی که در این جهان آخرالزمانی، فقط یک هدف دارد: زنده ماندن. اما در جهانی که همه‌ می‌خواهند یکدیگر را به قتل برسانند، بقاء آسان نیست و او به دام «پسران جنگی» ایمورتان جو (هیو کیز-برن) می‌افتد. اگر یک بازمانده‌ی بدشانس توسط پسران جنگی اسیر شود، به عنوان کیسه‌ی خون انسانی برای سربازان ضعیف یا در حال مرگ به کار گرفته می‌شود. مکس که حالا به یکی از این کیسه‌های خون تبدیل شده، آویزان می‌شود تا سوختِ ناکس (نیکلاس هولت) را تأمین کند؛ یکی از سربازان -و رانندگان- متعصبِ ایمورتان جو. ناکس با پیروی از مذهب انتزاعی رهبرش، باور دارد که در صورت خدمت وفادارانه به جو، پس از مرگ زندگی شکوهمندی را تجربه خواهد کرد. شرایط برای همه عادی است و این چرخه هر روز تکرار می‌شود تا اینکه امپراتور فیوریوسا (شارلیز ترون) قاعده‌ی بازی را بهم می‌زند.

ناکس، بی‌تردید یکی از ماندگارترین نقش‌های نیکلاس هولت است؛ اینکه او در حضور تام هاردی و شارلیز ترون، موفق می‌شود عرض اندام کند، به راستی جای تحسین دارد. ناکس ابتدا تفاوتی با پسران جنگی دیگر ندارد، او شستشوی مغزی شده و به اندازه‌ای به ایمورتان جو وفادار است که هر لحظه او بخواهد، جانش را فدا می‌کند. اما پس از آشنایی با مکس و همسفر شدن با فیوریوسا، تحول درونی را تجربه می‌شود و از حیوانی درنده به انسانی فداکار تبدیل می‌شود. «مکس دیوانه: جاده خشم» نه تنها یکی از بهترین فیلم‌های نیکلاس هولت است بلکه اوج استعدادهای بازیگری او را به نمایش می‌گذارد.

منبع: collider