خانه هوشمند چیست؛ راهنمای زندگی در عصر اتوماسیون خانگی

خانه هوشمند، نوعی سبک زندگی مدرن است که با استفاده از دستگاه‌های متصل به اینترنت، امکان کنترل و مدیریت از راه دور وسایلی مانند چراغ‌ها، سیستم‌های سرمایشی و گرمایشی، قفل درها و دیگر تجهیزات خانگی را برای ساکنان فراهم می‌کند. این فناوری که در ایران نیز با نام‌هایی مانند «خانه هوشمند» یا «اتوماسیون خانگی» شناخته می‌شود، به افراد کمک می‌کند تا با بهره‌گیری از اپلیکیشن‌های نصب‌ شده روی گوشی‌های هوشمند یا تبلت، خانه خود را از هر جایی که هستند کنترل کنند.

خانه‌های هوشمند بخشی از مفهوم گسترده‌تر «اینترنت اشیا» یا IoT محسوب می‌شوند. در این مدل، وسایل خانه نه‌ تنها به اینترنت متصل‌اند، بلکه به صورت هماهنگ با هم کار کرده و بر اساس الگوهای رفتاری و ترجیحات کاربر، عملکرد خود را به‌طور خودکار تنظیم می‌کنند. این تعامل هوشمند میان دستگاه‌ها، باعث افزایش رفاه، صرفه‌ جویی در مصرف انرژی و ارتقای امنیت خانه می‌شود.

فناوری خانه هوشمند چگونه عمل می‌کند؟

خانه هوشمند صرفاً مجموعه‌ای از دستگاه‌های جداگانه نیست، بلکه سیستمی منسجم و یکپارچه از تجهیزات مختلف است که همگی با یکدیگر در ارتباط بوده و از راه دور قابل کنترل هستند. این دستگاه‌ها از روشنایی و سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی گرفته تا تجهیزات امنیتی و لوازم خانگی همگی از طریق یک مرکز کنترل اصلی، که معمولاً «هاب خانه هوشمند» نامیده می‌شود، مدیریت می‌گردند.

هاب خانه هوشمند نقش قلب سیستم را ایفا می‌کند؛ اطلاعات را دریافت و پردازش کرده و از طریق ارتباطات بی‌سیم با سایر دستگاه‌ها در تعامل است. این هاب‌ها معمولاً امکان کنترل یکپارچه و متمرکز دستگاه‌ها را از طریق یک اپلیکیشن جامع فراهم می‌کنند. از نمونه‌های شناخته‌شده این هاب‌ها می‌توان به Amazon Echo، Google Home و Wink Hub اشاره کرد. گرچه بسیاری از تجهیزات خانه هوشمند با استفاده از وای‌فای یا بلوتوث به سیستم متصل می‌شوند، برخی دیگر برای برقراری ارتباط از پروتکل‌های بی‌سیم تخصصی‌تری مانند Zigbee یا Z-Wave بهره می‌برند.

دستگاه‌های خانه هوشمند قابلیت برنامه‌ریزی دارند و می‌توانند بر اساس زمان‌بندی مشخص یا فرمان‌های از پیش تعیین‌شده عمل کنند. همچنین، بسیاری از این دستگاه‌ها با دستیارهای صوتی مانند Amazon Alexa یا Google Assistant سازگار هستند و امکان کنترل آن‌ها از طریق فرمان صوتی نیز وجود دارد. برای مثال، یک ترموستات هوشمند می‌تواند با بررسی عادات روزمره کاربر، دمای محیط را به صورت خودکار و متناسب با سبک زندگی وی تنظیم نماید.

نمونه‌هایی از فناوری‌های خانه هوشمند

تقریباً هر وسیله‌ای که وارد خانه‌های ما شده، حالا نسخه‌ای هوشمند هم پیدا کرده است از چراغ و ترموستات گرفته تا قهوه‌ساز و دوربین امنیتی. در ادامه، نگاهی می‌اندازیم به مهم‌ترین فناوری‌های خانه هوشمند که زندگی را راحت‌تر، ایمن‌تر و هوشمندتر می‌کنند:

تلویزیون‌های هوشمند

تلویزیون هوشمند به اینترنت متصل می‌شود و این امکان را می‌دهد که به‌ راحتی فیلم، موسیقی و محتوای آنلاین را از طریق اپلیکیشن‌ها پخش کنید. بسیاری از آن‌ها حتی به دستیارهای صوتی مجهز هستند و با صدا یا حرکت هم کنترل می‌شوند.

روشنایی هوشمند

با سیستم‌های روشنایی هوشمند، تنها با گوشی یا فرمان صوتی می‌توانید نور خانه را کم یا زیاد کنید. بعضی لامپ‌ها هوشمندتر از آن‌اند که فکرش را بکنید حضور افراد را تشخیص می‌دهند و حتی بر اساس نور طبیعی محیط، خودشون تنظیم می‌شن.

ترموستات‌های هوشمند

ترموستات‌هایی مثل Google Nest به شما اجازه می‌دهند دمای خانه را از راه دور کنترل کنید. این دستگاه‌ها به مرور زمان عادات شما را یاد می‌گیرند و دمای خانه را به‌طور خودکار تنظیم می‌کنند؛ ضمن اینکه مصرف انرژی را تحلیل می‌کنند و حتی زمان تعویض فیلترها را یادآوری می‌کنند.

قفل‌ها و درب‌ بازکن‌های هوشمند

با این فناوری می‌توانید از هر جایی در دنیا، درب خانه‌تان را باز یا بسته کنید. بعضی از قفل‌ها، حضور ساکنین را تشخیص می‌دهند و به‌ صورت خودکار در را باز می‌کنند بی‌نیاز از کلید!

دوربین‌ها و سیستم‌های امنیتی هوشمند

زنگ درب‌هایی مثل Ring یا دوربین‌های مداربسته‌ی هوشمند، امکان نظارت ۲۴ ساعته از راه دور را فراهم می‌کنند. سنسورهای حرکتی هم می‌توانند بین حیوانات، مهمان‌ها و افراد ناشناس تفاوت قائل شوند و در صورت رفتار مشکوک، به شما هشدار دهند.

مراقبت هوشمند از حیوانات و گیاهان

اگر حیوان خانگی دارید، دستگاه‌های خوراک دهی هوشمند می‌توانند به‌ موقع غذا بدهند. سیستم‌های آبیاری هوشمند هم با زمان‌بندی دقیق، از گیاهان‌تان مراقبت می‌کنند حتی وقتی در سفر هستید.

وسایل هوشمند آشپزخانه

برندهایی مثل LG و Samsung وسایلی عرضه کرده‌اند که آشپزخانه را متحول کرده‌اند: یخچال‌هایی که تاریخ انقضای مواد را بررسی می‌کنند و دستور غذا پیشنهاد می‌دهند، قهوه‌سازهایی که صبح زود به‌صورت خودکار قهوه دم می‌کنند، آرام‌پز، توستر، ماشین لباس‌شویی و خشک‌کن‌هایی که همه قابل برنامه‌ریزی و کنترل از راه دور هستند.

پایشگرهای هوشمند خانه

این دستگاه‌ها نقش نگهبان خانه را دارند. مثلاً اگر نشتی آب یا یخ‌زدگی در لوله‌ها تشخیص دهند، بلافاصله جریان آب را قطع می‌کنند. همچنین نوسانات برق را شناسایی کرده و جلوی آسیب به وسایل برقی را می‌گیرند.

پریزهای هوشمند

با اتصال یک پریز هوشمند، هر وسیله‌ی برقی معمولی مثل چراغ یا پنکه به ابزاری هوشمند تبدیل می‌شود که می‌توانید آن را با موبایل یا حتی فرمان صوتی روشن و خاموش کنید.

مزایا و معایب خانه هوشمند

فناوری خانه هوشمند دنیایی از امکانات را به روی ما باز کرده؛ از روشن کردن لباسشویی زمانی که در محل کار هستیم، تا گرم کردن خانه در یک روز سرد زمستانی، حتی قبل از رسیدن به آن. اما این دنیای جذاب، در کنار مزایا، چالش‌هایی هم به همراه دارد. بیایید نگاهی واقع‌ بینانه به مزایا و معایب خانه‌های هوشمند بیندازیم:

مزایای خانه هوشمند

فرض کنید بیرون از خانه‌اید و یادتان می‌افتد قهوه‌ساز را خاموش نکرده‌اید یا درب ورودی را قفل نکرده‌اید. با این سیستم، فقط کافی‌ست گوشی‌تان را دربیاورید و همه چیز را چک یا کنترل کنید.

• همخوانی با سبک زندگی شما

خانه‌تان می‌تواند دقیقاً مطابق سلیقه‌تان رفتار کند؛ مثلاً وقتی به پارکینگ می‌رسید، در باز شود، چراغ‌ها روشن شوند، شومینه گر بگیرد و موسیقی مورد علاقه‌تان پخش شود. این یعنی خانه‌ای که شما را می‌شناسد.

• آرامش برای خانواده

دستگاه‌های هوشمند می‌توانند سلامت سالمندان یا اعضای آسیب‌پذیر خانواده را زیر نظر بگیرند. مراقبت از راه دور یعنی اینکه آن‌ها با امنیت بیشتری در خانه خود بمانند و شما با خیال راحت کارهایتان را انجام دهید.

• افزایش بهره‌وری و صرفه‌جویی

به‌ جای اینکه کولر یا بخاری تمام روز روشن بماند، سیستم هوشمند عادات شما را یاد می‌گیرد و دقیقاً زمانی که لازم است، دمای مناسب را تنظیم می‌کند.

• کاهش مصرف و هزینه‌ها

خانه‌های هوشمند در مصرف انرژی، آب و سایر منابع خیلی دقیق عمل می‌کنند. مثلاً سیستم آبیاری فقط زمانی آبیاری می‌کند که واقعاً نیاز باشد. نتیجه؟ صرفه‌جویی در هزینه‌ها و کمک به محیط‌زیست.

• انجام کارهای روزمره با یک جمله

کافی‌ست بگویید: «موزیک آروم پخش کن» یا «چراغ اتاق رو خاموش کن» و دستیارهای صوتی مثل Google Home یا Amazon Echo بلافاصله دست‌ به‌ کار می‌شوند.

معایب خانه هوشمند

• وابستگی به اینترنت

بسیاری از امکانات خانه هوشمند بدون اتصال اینترنتی از کار می‌افتند. اگر اینترنت قطع شود، ممکن است حتی نتوانید قفل در را کنترل کنید یا چراغ‌ها را خاموش کنید.

• پیچیدگی و سختی کار با فناوری

همه با فناوری راحت نیستند. گاهی تنظیم و استفاده از دستگاه‌ها برای برخی افراد گیج‌ کننده است. البته شرکت‌ها در تلاش‌اند تجربه کاربری را ساده‌تر و کاربر پسندتر کنند.

• نبود سازگاری بین برندها

همه وسایل هوشمند با هم سازگار نیستند. هنوز استانداردی مشخص و یکپارچه برای اتصال همه دستگاه‌ها وجود ندارد، و این می‌تواند دردسرساز باشد؛ مگر اینکه همه تجهیزات را از یک برند بخرید.

• ریسک‌های امنیتی

برخی از دستگاه‌های هوشمند رمزگذاری ضعیفی دارند و ممکن است هدف حملات هکری قرار بگیرند. از خاموش‌کردن چراغ‌ها گرفته تا بازکردن قفل در، اگر امنیت رعایت نشود، خانه شما در معرض خطر قرار می‌گیرد.

• نگرانی درباره حریم خصوصی

بسیاری از کاربران نگران هستند که اطلاعات شخصی‌شان توسط دستگاه‌ها جمع‌آوری یا بدون اجازه ذخیره و منتقل شود. حتی اگر شرکت‌ها بگویند این داده‌ها برای بهبود خدمات استفاده می‌شود، باز هم ایجاد حس اعتماد ضروری است.

• هزینه نسبتاً بالا

هرچند قیمت‌ها به مرور در حال کاهش است، اما هنوز هم تجهیز کامل یک خانه با سیستم‌های هوشمند هزینه‌بر است و ممکن است چندین میلیون تومان خرج روی دستتان بگذارد.

چگونه یک خانه هوشمند بسازیم؟

شاید فکر کنید فقط خانه‌های تازه‌ساز قابلیت هوشمند شدن دارند، اما خبر خوب این است که حتی در خانه‌های قدیمی هم می‌توان با چند تغییر ساده و تجهیزات مناسب، یک خانه هوشمند راه‌اندازی کرد.

برای شروع، بهتر است با دو فناوری پرکاربرد آشنا شوید: Zigbee و Z-Wave. این دو، راه‌های رایجی برای ارتباط دستگاه‌های هوشمند با هم هستند. هر دو از شبکه مش (Mesh) استفاده می‌کنند، یعنی دستگاه‌ها به هم متصل می‌شوند و سیگنال را تقویت و منتقل می‌کنند.

• تفاوتشان چیست؟ Z-Wave برد بیشتری دارد (حدود ۳۰ متر) و ساده‌تر است، اما فقط یک شرکت آن را تولید می‌کند. از طرف دیگر، Zigbee بردی حدود ۱۰ متر دارد و کمی پیچیده‌تر است، اما توسط برندهای مختلفی پشتیبانی می‌شود.

در کنار این‌ها، یک استاندارد تازه‌ نفس و امیدوارکننده به نام Matter هم وارد میدان شده. این پروتکل که از سال ۲۰۲۲ معرفی شد، توسط غول‌هایی مثل اپل، گوگل و آمازون حمایت می‌شود. هدف Matter این است که همه دستگاه‌های هوشمند، بدون دردسر به هم متصل شوند؛ فرقی نمی‌کند چه برندی باشند یا از چه اپی استفاده می‌کنید. خلاصه، Matter آمده تا مشکلات ناسازگاری رو حل کند.

حالا اگر می‌خواهید خودتان دست به‌کار شوید، دو راه پیش رو دارید

1. مسیر پیشرفته‌: با ابزارهایی مثل Raspberry Pi می‌توانید سیستم هوشمند شخصی‌سازی‌شده‌تان را از صفر بسازید. این روش برای علاقه‌مندان به تکنولوژی جذاب است ولی نیاز به دانش فنی دارد.
2. مسیر آماده و ساده: اگر دنبال راحتی هستید، کیت‌های آماده خانه هوشمند انتخاب خوبی‌اند. این کیت‌ها همه چیزهایی را که برای شروع نیاز دارید مثل هاب مرکزی، سنسورها و راهنما در یک بسته به شما می‌دهند. فقط کافی‌ست آن را نصب کنید.

مراحل کلی راه‌اندازی یک خانه هوشمند

1. اول از همه، اینترنت قوی دست‌وپا کنید

تقریباً همه چیز در خانه هوشمند وابسته به اینترنت است. پس اگر می‌خواهید همه چیز روان و بدون دردسر کار کند، حتماً به فکر یک اینترنت پرسرعت و پایدار باشید.

2. یک هاب مرکزی انتخاب کنید

اگر می‌خواهید تمام دستگاه‌های هوشمندتان از یک نقطه کنترل شوند، به یک هاب مرکزی نیاز دارید. در موارد ساده‌تر هم می‌توانید از دستیارهای صوتی مثل Amazon Echo یا Google Home استفاده کنید که با بیشتر دستگاه‌ها هماهنگ می‌شوند.

3. با تجهیزات پایه شروع کنید

لازم نیست از همان اول سراغ ابزارهای پیچیده بروید. وسایلی مثل پریز هوشمند، لامپ یا کلید هوشمند برای شروع عالی هستند. مثلاً با یک پریز هوشمند می‌توانید زمان روشن و خاموش شدن وسایلی مثل پنکه یا پلوپز را دقیق تنظیم کنید.

4. امنیت را دست کم نگیرید

خیلی از دستگاه‌های هوشمند بدون رمزگذاری پیش‌ فرض عرضه می‌شوند، پس مسئولیت محافظت از خانه با شماست. حتماً از رمزهای قوی و احراز هویت دو مرحله‌ای استفاده کنید تا کسی نتواند به سیستم‌تان نفوذ کند.

5. کم‌ کم تجهیزات بیشتری اضافه کنید

بعد از آشنایی اولیه، می‌توانید سراغ وسایل پیشرفته‌تری بروید؛ مثل دوربین امنیتی، زنگ تصویری، یا سیستم هشدار هوشمند. هر مرحله تجربه‌ی شما را عمیق‌تر و خانه‌تان را هوشمندتر می‌کند.

6. برنامه‌ریزی هوشمند بسازید

خانه‌های هوشمند می‌توانند براساس زمان یا شرایط واکنش نشان دهند. مثلاً پرده‌ها ساعت ۶ عصر بسته شوند، یا وقتی گوشی‌تان به در خانه نزدیک شد، قفل باز و چراغ‌ها روشن شوند.

نقش هوش مصنوعی

سیستم‌های خانه هوشمند به تدریج از یادگیری ماشین و هوش مصنوعی بهره می‌گیرند تا رفتار کاربران را یاد گرفته و خود را با آن تطبیق دهند. برای مثال، دستیارهای صوتی مانند Alexa یا Google Assistant با یادگیری الگوهای رفتاری ساکنین، تجربه‌ای شخصی‌ سازی‌ شده فراهم می‌کنند.

ساختمان هوشمند

در حالی که هر خانه هوشمند، یک نوع ساختمان هوشمند است، اما ساختمان‌های هوشمند فقط به خانه‌ها محدود نمی‌شوند. برج‌ها، دفاتر، کارخانه‌ها و مجتمع‌های مسکونی هم از فناوری‌های مشابهی استفاده می‌کنند تا بهره‌وری بالا برود، انرژی کمتر مصرف شود، و محیط زیست کمتر آسیب ببیند. مثلاً در یک ساختمان اداری هوشمند، اگر اتاق جلسه پر باشد، سیستم تهویه فعال می‌شود و وقتی کسی در اتاق نیست، سیستم گرمایش خود به‌ خود خاموش می‌شود. همه‌ چیز حساب‌ شده و بهینه است.

ساختمان‌های هوشمند قادرند به شبکه برق هوشمند متصل شوند. در این حالت، اجزای ساختمان و شبکه برق با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و اطلاعات را به‌ طور متقابل ارسال و دریافت می‌کنند. این فناوری امکان مدیریت بهینه توزیع انرژی، انجام اقدامات پیشگیرانه برای تعمیر و نگهداری، و واکنش سریع‌تر به قطعی برق را فراهم می‌آورد.

علاوه بر این مزایا، ساختمان‌های هوشمند به مالکان و مدیران این امکان را می‌دهند که به پیش‌بینی تغییرات موردنیاز بپردازند. به‌ عنوان نمونه، کارکنان نظافت می‌توانند با توجه به داده‌های حسگرهای مصرف، زمانی که سطح مایع دستشویی یا حوله کاغذی کاهش می‌یابد، نسبت به شارژ مجدد آنها اقدام کنند. همچنین، نقص یا نیاز به نگهداری در سیستم‌هایی مانند یخچال‌های صنعتی، آسانسورها یا سیستم روشنایی ساختمان نیز قابل پیش‌بینی و مدیریت خواهد بود.

تاریخچه شکل‌گیری خانه‌های هوشمند

شاید تا چند دهه پیش، داشتن خانه‌ای که وسایلش با فرمان صوتی کار کنند یا خودش بفهمد کی چراغ‌ها را خاموش کند، بیشتر شبیه به فیلم‌های علمی‌تخیلی یا انیمیشن «جتسون‌ها» بود. اما حالا خانه‌های هوشمند کم‌کم به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی ما تبدیل شده‌اند. بیایید نگاهی بیندازیم به مسیر پرپیچ‌وخمی که این فناوری طی کرده تا به امروز برسد:

سال 1975 و آغاز ماجرا با X10

داستان از اینجا شروع شد؛ با معرفی پروتکل X10 که اولین قدم جدی برای اتوماسیون خانگی بود. این فناوری از طریق سیم‌کشی برق خانه، فرمان‌هایی مثل روشن یا خاموش کردن چراغ‌ها را منتقل می‌کرد. البته مشکلاتی مثل نویز و تداخل سیگنال‌ها هم وجود داشت، چون سیم‌کشی خانه‌ها برای این کار طراحی نشده بود. نسخه ابتدایی X10 فقط یک‌ طرفه بود، یعنی وسایل فقط فرمان می‌گرفتند و پاسخی نمی‌دادند، تا اینکه بعدها نسخه‌های دوطرفه‌اش هم عرضه شد.

تولد اصطلاح خانه هوشمند در 1984

در این سال، انجمن ملی سازندگان خانه در آمریکا برای اولین‌بار اصطلاح «خانه هوشمند» را به کار برد تا ایده استفاده از فناوری در طراحی خانه‌ها را جا بیندازد.

سال 2005: فناوری Insteon و پیشرفت پروتکل‌ها

Insteon آمد و فناوری‌ای ارائه داد که سیگنال‌های بی‌سیم را با سیم‌کشی برق ترکیب می‌کرد. در ادامه، پروتکل‌های معروف‌تری مثل Zigbee و Z-Wave وارد بازار شدند که کارایی و دقت بهتری نسبت به X10 داشتند.

2007 تولد تلویزیون هوشمند

تلویزیون‌هایی وارد بازار شدند که فقط نمایشگر نبودند، بلکه می‌توانستند به اینترنت وصل شوند، فیلم و موسیقی پخش کنند و حتی محتوای کاربران را نمایش دهند.

2011 Nest و آغاز یادگیری دستگاه‌ها

شرکت Nest Labs ترموستات هوشمندی معرفی کرد که با یادگیری رفتار شما، دمای خانه را تنظیم می‌کرد. بعدها محصولات دیگری مثل هشداردهنده دود و دوربین امنیتی هم به مجموعه‌اش اضافه شد. در سال ۲۰۱۵، گوگل این شرکت را خرید و آن را به زیرمجموعه شرکت مادرش، آلفابت، تبدیل کرد.

2012 Smart Things و موفقیت در سرمایه‌گذاری مردمی

شرکت SmartThings از طریق کمپین کیک‌استارتر بیش از ۱.۲ میلیون دلار سرمایه جمع کرد و وارد بازار شد. این موفقیت به‌قدری چشمگیر بود که سامسونگ در سال ۲۰۱۴ این شرکت را خرید.

سال 2014،تولد الکسا: سیری و شروع عصر فرمان صوتی

در این سال، آمازون از دستیار صوتی الکسا (Amazon Echo) رونمایی کرد و اپل هم پلتفرم HomeKit را معرفی کرد. این دو، راه را برای کنترل صوتی وسایل خانه هموار کردند.

سال‌های 2016 تا 2018  گسترش اسپیکرهای هوشمند

اسپیکرهایی مثل Google Home، Apple Home Pod و Sonos وارد بازار شدند و نحوه تعامل ما با وسایل خانه را به‌کلی تغییر دادند. حالا فقط با حرف زدن، می‌توانستیم کارهایی انجام دهیم که قبلاً نیاز به چند کلیک و دکمه داشتند.

امروز: خانه هوشمند، پیچیده‌تر و قدرتمندتر از همیشه

حالا دیگر خانه‌های هوشمند فقط شامل چراغ‌ها و ترموستات‌ها نیستند. از یخچال گرفته تا پرده‌ها و قفل درها، همه چیز قابلیت اتصال و کنترل دارند و با هم هماهنگ کار می‌کنند.

فردا: ادغام با هوش مصنوعی پیشرفته

آینده خانه‌های هوشمند در جهت تلفیق با هوش مصنوعی و مدل‌های زبانی قدرتمندی مثل ChatGPT در حال حرکت است. شرکت‌هایی مثل آمازون در حال توسعه نسل جدیدی از دستیارهای صوتی هستند که با درک زبان طبیعی، تجربه‌ای بسیار هوشمندتر و انسانی‌تر به کاربران ارائه می‌دهند.

جمع‌بندی

خانه هوشمند، ترکیبی از فناوری، آسایش و امنیت است که دیگر فقط در فیلم‌های علمی تخیلی دیده نمی‌شود، بلکه امروز به واقعیتی ملموس در زندگی روزمره تبدیل شده است. این نوع زندگی مدرن، با اتصال وسایل خانگی به اینترنت و بهره‌گیری از سیستم‌های هوشمند، امکان مدیریت خانه را از هر نقطه‌ای فراهم می‌کند. با کمک پروتکل‌هایی مانند Zigbee، Z-Wave و Matter، دستگاه‌های مختلف به شکلی هماهنگ کار می‌کنند و با یادگیری رفتار کاربران، تجربه‌ای شخصی سازی شده ارائه می‌دهند.

خانه‌های هوشمند نه‌تنها رفاه و صرفه‌جویی را به ارمغان می‌آورند، بلکه نقش مهمی در حفاظت از محیط زیست و افزایش امنیت دارند. البته چالش‌هایی مانند وابستگی به اینترنت، نگرانی‌های امنیتی و هزینه اولیه نیز باید در نظر گرفته شوند. با این حال، چه با نصب یک پریز هوشمند ساده شروع کنید، چه با راه‌اندازی یک سیستم کامل با هوش مصنوعی، آینده خانه‌ها هوشمندتر از همیشه خواهد بود جایی که خانه نه‌فقط محل زندگی، بلکه همراهی آگاه و فعال در کنار شماست.

منبع مقاله: What is a Smart Home