نگاهی به گیم‌پلی بازسازی متال گیر سالید ۳؛ وفاداری بیش از حد

تعداد کمی از بازی‌ها به اندازه‌ Metal Gear Solid 3: Snake Eater شایسته بازسازی هستند. به عنوان بهترین بازی اکشن مخفی کاری نسل خود، متال گیر سالید ۳، قدرت پلی‌استیشن ۲ را به چالش کشید تقریبا بیست سال از آن زمان گذشته و بازسازی کامل این بازی توسط کونامی با استفاده از قدرت کنسول‌های مدرن، این پتانسیل را دارد که دیدگاه کامل سازندگان اصلی بازی را به نمایش بگذارد و حتی آن را تا حدی گسترش دهد. البته متال گیر سالید دلتا بدون کوجیما، بیشتر شبیه یک بازسازی اچ‌دی بسیار درخشان به نظر می‌رسد تا بازسازی ظریفی که می‌توانست به آن تبدیل شود، با این حال این اثر مانند یک سفر نوستالژی زیبا است. البته بازسازی یک اثر کلاسیک مانند متال گیر سالید ۳ کار راحتی نیست و دقیقا به همین دلیل است که تیم توسعه ترکیبی از اعضای کونامی و استودیوی Virtuos است که شامل استعدادهای جدید و آشنا با نسخه اصلی است.

اخیرا دمویی از مقدمه‌ی بازی و ماموریت Virtuous Mission در دسترس رسانه‌ها قرار گرفته که اطلاعات خوبی از آن به ما می‌دهد. این دمو به عنوان بازسازی کاملی از مقدمه متال گیر سالید ۳ که در آنریل انجین ۵ ساخته شده، به همان اندازه که انتظار دارید فوق‌العاده به نظر می‌رسد، به خصوص مدل‌های شخصیت‌ها، چهره‌ها و لباس‌ها که عالی کار شده‌اند. جنگل بازی اما ستاره واقعی این نسخه است و با تکنیک‌های نورپردازی مدرن که به نمایش تغییرات گرافیکی در هر بخش از زمین و حتی در حال حرکت کمک می‌کند، همه چیز زیبا به نظر می‌رسد. همچنین از آنجایی که اسنیک در طول زمان آسیب می‌بیند، این موضوع در طول بازی و کات سین‌ها به طور دائم روی بدن و لباس او منعکس می‌شود.

اگر از طرفداران قدیمی متال گیر باشید، احتمالا می‌دانید که مدت زمان تقریبی ۹۰ دقیقه‌ی Virtuous Mission، پر از کات‌سین‌ها و تماس‌های کدک (یا همان بی‌سیم بازی) است. به جز نمایش جلوه‌های بصری، طبیعتا این قسمت از بازی بخش ایده‌آلی برای تست تغییراتی نیست که کونامی ایجاد کرده؛ به ویژه از آنجایی که دلتا از دیالوگ‌های ضبط شده‌ی نسخه اصلی بازی استفاده می‌کند و بنابراین تمام صحنه‌های سینمایی فریم به فریم و دیالوگ به دیالوگ یکسان هستند. اما اگر بخواهیم از منظر گیم‌پلی این بخش را به عنوان مشتی به نشانه خروار در نظر بگیریم، تغییرات حداقلی است. به نظر می‌رسد دلتا یک بازسازی پر زحمت از متال گیر سالید ۳ است که مو به مو بازی اصلی را بازسازی می‌کند. درختان دقیقا همان جایی هستند که در ابتدا‌ قرار داشتند، همان دشمنان در همان مسیر‌ها گشت می‌زنند و صفحات لودینگ مکرر ناامیدکننده بار دیگر جنگل را به نقشه‌های کوچک و مستقل تقسیم می‌کند.

این ساختار که کاملا از نسخه ۲۰۰۴ گرفته شده است، باعث می‌شود که متال گیر سالید دلتا بسیار قدیمی‌تر از گرافیک بالای خود احساس شود. جنگل بازی کوچک و کلاستروفوبیک است و این به خاطر فضا‌های محدودش است. صفحه‌های لودینگ این بخش مانند موانعی سخت عمل می‌کنند، به این معنی که آنچه در یک منطقه اتفاق می‌افتد روی منطقه‌ی دیگری تاثیر نمی‌گذارد. به عنوان مثال، نگهبانانی که در یک نقشه از حضور شما آگاه شده‌اند، نمی‌توانند شما را در یک نقشه دیگر تعقیب کنند. این عدم تداوم بین هر بخش، خلاقیت شما را محدود می‌کند و جای تاسف است زیرا در سال ۲۰۲۴ دیگر نباید شاهد موارد این چنینی باشیم.

البته که از سوی دیگر می‌توان گفت که یکی کردن تمام نقشه‌ها بازی این بخش را بزرگ می‌کرد و ظاهرا سازندگان ترسیده‌اند که نتوانند از پس چالش‌های آن برآیند. این در حالی است که نسخه بازسازی شده رزیدنت اویل ۲ از کپ‌کام صفحات لودینگ نمادین بازی اصلی را حذف کرد و به یک‌ ایستگاه پلیس همه‌جانبه‌تر و کاملا یکپارچه‌ را ارائه داد. با توجه به مورد گفته شده، این نگرانی وجود دارد که تجربه کلی بازی به اندازه کافی متفاوت از نسخه Snake Eater HD که به عنوان بخشی از مجموعه سال گذشته در دسترس بود، نباشد.

تهیه‌کننده بازی، نوریاکی اوکامورا، در مورد اینکه چرا تیم سازنده تصمیم به‌روز‌رسانی نقشه متال گیر سالید ۳ ندارد، گفت:

ما با دیگر اعضای تیم درباره این موضوع بحث کردیم. شاید باید بازی را به صورت جهان باز ارائه می‌کردیم اما پس از فکر کردن به این موضوع، به این نتیجه رسیدیم که قطعا باید بازی را از ابتدا بازسازی کنیم و با انجام این کار باید چیز‌های دیگری را در مورد بازی تغییر دهیم. در نهایت به این نتیجه رسیدیم که این مسیری نیست که می‌خواستیم در پیش بگیریم.

در حالی که فضای بازی Virtuous Mission دقیقا همان چیزی است که شما به یاد دارید، کونامی تغییرات هوشمندانه‌ای ایجاد کرده که به طور غیرقابل انکاری دلتا را راحت‌تر از نسخه اصلی کرده است. مهمترین تغییر در راستای این موضوع، یک کنترل مدرن است که همزمان با هدف‌گیری از روی‌ شانه کار می‌کند، ویژگی‌ای که از نسخه ۳DS بازی اصلی استخراج شده است. این تغییر عملا انقلابی است. بازی Snake Eater اصلی از کنترل‌هایی استفاده می‌کرد که ریشه در متال گیر سالید ۱ داشتند، اما باس‌های پیچیده‌تر و جاه‌طلبانه‌تر سطحی از کنترل را می‌طلبند که کنترل گفته شده به سادگی نمی‌توانست ارائه دهد. خوشبختانه، مکانیک‌های قدیمی و نامناسب اکنون از بین رفته‌اند و با کنترل‌های معاصر جایگزین شده‌اند که امکان شلیک به سر (هدشات) آسان و دقیق را فراهم می‌کند. البته که شما می‌توانید کنترل نسخه اصلی را نیز انتخاب کنید و تجربه‌ای نوستالژی داشته باشید.

دیگر پیشرفت‌های بازی شامل یک سیستم شماره‌گیری سریع برای کدک است که به شما این امکان را می‌دهد به عملکرد‌های حیاتی مانند ذخیره بازی با ضربه زدن روی فلش پایین دسترسی داشته باشید، در حالی که دکمه فلش بالا یک انتخاب سریع برای استتار به شما می‌دهد و دو دکمه باقیمانده در دی‌پد، مربوط به تجهیزات شما هستند که نسبت به طرح اصلی پیشرفت‌هایی جزئی اما قابل توجه داشته است. تغییر مهم‌تر این واقعیت است که اسنیک اکنون می‌تواند در حالت نشسته حرکت کند که یکی دیگر از ویژگی‌هایی بود که برای اولین بار در نسخه ۳DS گنجانده شد و این عملا در یک بازی مخفی کاری یک ضرورت به نظر می‌رسد. این عناصر Snake Eater در ترکیب با سیستم هدف‌گیری به‌روز شده و دوربین سه‌بعدی مدرن، اکنون بسیار آسان‌تر و لذت‌بخش‌تر برای تجربه است اما هنوز هم مانند یک بازی از نسل قبلی است. همچنین اسنیک در این نسخه متاسفانه به نرمی همتای خود در متال گیر سالید ۵ حرکت نمی‌کند و به نظر می‌رسد که کونامی فرصت دیگری را برای ارائه پیشرفت‌های مدرن با دلتا از دست داده است.

یکی از ویژگی‌های گیم‌پلی بازی اصلی، سیستم CQC یا نبرد نزدیک آن بود. این امر به غیر از شکستن گردن نگهبانان اجازه می‌داد تا آن‌ها را بازجویی کنید، آن‌ها را روی زمین پرتاب کنید یا از آن‌ها به عنوان سپر انسانی استفاده کنید. در حالی که این سیستم امکان تنوع بیشتر در گیم‌پلی را فراهم می کرد، به لطف کنترل‌های خاص مورد نیاز، انجام اقدامات ناخواسته با آن آسان بود. به لطف سیستم راهنمای مفید دلتا، دیگر نیازی به تهیه کتابچه راهنمای کاربر، جست‌وجوی گوگل یا تماس یادآوری اصول CQC ندارید. فقط کافی است که کنترل دشمن را در دست بگیرید و همه گزینه‌های در دسترس شما به راحتی روی صفحه برای شما نمایش داده می‌شود. این سیستم همچنین اقدامات اسنیک را در سناریوهای مختلف مبارزه به شما یادآوری می‌کند.

همانطور که بالاتر گفتیم، کونامی قبلا تاکید کرده بود که هر زخمی که اسنیک در طول ماموریت‌های خود برمی‌دارد، در طول بازی قابل مشاهده است اما جالب است بدانید که این موضوع فقط ظاهری نیست. اوکامورا در این باره گفته که این امر به طور قابل توجهی بر اسنیک تاثیر می‌گذارد و سیستم آسیب جنگ اوریجینال آن را برجسته می‌کند. بنابراین اگر می‌خواهید اسنیک را در شرایط خوبی نگه دارید، بهتر است که آسیب‌های او را درمان کنید. سیستم استتار نیز خوب عمل می‌کند. لباس‌های مختلف و رنگ صورت شانس ناشناس ماندن اسنیک در طول ماموریت کمک می‌کنند، اما با جلوه‌های بصری بهبود یافته، ابعاد جدیدی به آن داده می‌شود. شما می‌توانید در خاک و گل بچرخید و بهتر استتار کنید.

در پایان اگر کل بازی با این نسخه‌ دمو مطابقت داشته باشد و شاهد تغییر خاص دیگری نباشیم، نظر شما در مورد دلتا بستگی به این دارد که چقدر می‌خواهید این بازسازی وفادار به نسخه اصلی باشد. اگر دوست دارید که بازی وفادارای زیادی به منبع داشته باشد، پس خوش شانس هستید زیرا تیم جدید متال گیر سالید مانند یک کتاب مذهبی با این بازی رفتار کرده‌اند اما این بدان معناست که دیدگاه خلاقانه دلتا در اوایل دهه ۲۰۰ زندانی شده است. حتی کات‌سین‌ها نیز همان لودینگ سیاه بین صحنه‌ها را مانند نسخه اصلی دارند، چیزی که بدون شک کوجیما اگر آن روز به حافظه‌های SSD دسترسی داشت، از بین می‌رفت.

اما اگر به دنبال تغییرات زیادی هستید، فراتر از گرافیک و کنترل‌های به‌روز شده، حداقل در این نسخه‌ دمو هیچ چیز شگفت‌انگیزی وجود ندارد و این بازسازی به جای یک ریمیک، مانند یک نسخه ریمستر به نظر می‌رسد که می‌توانست حداقل از ایده‌های فانتوم پین تا حدودی استفاده کند و تلاش‌های توسعه‌دهندگان برای توجیه کار خود با تکیه بر اینکه قصد داشته‌اند تجربه‌ای مشابه را ارائه دهند، فایده‌ای ندارد. البته همه این‌ها با در نظر گرفتن این است که نسخه اصلی را تجربه کرده باشید و در صورتی که اینگونه نیست، بدون شک از این بازسازی که در امسال عرضه می‌شود، لذت کافی را خواهید برد.